Bjarmi - 01.12.1987, Síða 25

BRÉF
Hrönn og Ragnar
á leiðarenda:
Nógað starfa
á nviu heimili
• • * •
Við erum komin til Kongolai, á nýja
starfsstöð og nýtt heimili. Ferðin hing-
að út gekk mjög vel. Alls staðar hefur
okkur verið tekið vel, bæði af sam-
starfskristniboðum í Naíróbí og
Pókot, vinum í Cheparería og söfn-
uðinum hér.
Það kom okkur á óvart að starfið
hér hefur gengið vel s.l. ár meðan
staðurinn var mannlaus. Reyndar hef-
ur starfið verið í höndum kristniboð-
ans sem býr í Kapengúría (35 km
héðan) en hann hefur reynt að sinna
því eftir því sem aðstæður hafa leyft.
Predikurum hefur fjölgað hér. Þeir
sækja vikulega fundi þar sem farið er í
námsefni s.l. viku sem þeir eiga að
lesa heima. Síðan er starfið rætt og
skipulagt. Kvennafundir eru þegar
byrjaðir en konurnar eru búnar að
bíða óþreyjufullar eftir komu
Hrannar.
Það er því ánægjulegt að koma hér
hvað starfið snertir. Aftur á móti
þurfti að lagfæra ýmislegt utandyra og
innan enda lítið verið um fólk í hús-
inu. Allt er nú komið í gott horf og við
búin að koma okkur vel fyrir. Ekki
erum við alveg búin að venjast hitan-
um sem fer upp í 38 gráður suma daga.
Vatnsmál eru hér í lamasessi en von
um úrbætur fyrir áramót. Þangað til
þurfum við að sækja allt vatn til bæjar-
ins, um fjögurra krn leið.
Framundan er mikið starf, bæði að
hlúa að því sem er í gangi og að reyna
að fœra út kvíarnar, einkum til
norðurs og svæðis sem kallast Kara-
Pókot. Auk þess munum við eitthvað
aðstoða við námskeið sem haldin eru í
Kapengúría. Hrönn verður þar t.d. á
kvennanámskeiði og Ragnar á nám-
skeiði fyrir þá sem sitja í stjórn safn-
aðanna.
í morgun vorum við vakin snemma
og sagt frá því að fjöldi fólks væri á
flótta í austur frá landamærum
Úganda. Ástæðan var sú að menn
höfðu komið til að ræna nautgripum.
Fólk var mjög hrætt. Tíu manns eru
sagðir hafa fallið. Ræningjarnir eru nú
horfnir aftur til Úganda og ekki búist
við meiru þaðan á næstunni. Við erum
örugg hér því að ræningjarnir hætta
sér ekki of langt inn fyrir landamæri
Kenýu þar sem herinn er hér skammt
frá í búðum og mundi grípa til sinna
ráða.
Við þökkum fyrirbænir ykkar og
umhyggju.
Hrönn, Ragnar og synir
TANSAMÍA:
Lúthersklr 100 ára
Lútherska kirkjan í Tansaníu
minnist þess að liðin eru 100 ár
siðan eista biskupsdæmi hennar
var stofnað.
Það var 30. ágúst 1887 sem þýski
frumheijinn Jóhann Jakob Greiner
flutti fyrstu predikun sína i borg-
inni Dar es Salaam. Hann fluttist
um miðjan júní með konu sinni og
frænku til A-Afríku og var fulltrúi
kristniboðsélags í Þýskalandi.
Þau komu fýrst til eyjarinnar
Sansibar sem var miðstöð peninga
og menningar í þá daga. Síðan fóru
þau til Dar es Salaam en þá bjuggu
þar um tvö þúsund manns, þar af
um 350 Indveijar og Arabar.
Kristniboðið efldist en Greiner lét
af störfum og varð sérfræðingur
stjómar Tansaníu í landbúnaði.
Árið 1902 var vígð stór lúthersk
kirkja.
Talið er að aðeins einn af hundr-
aði fólks í Dar es Salaam hafl verið
kristinn árið 1920. Fjömtíu ámm
seinna vom þeir orðnir 20 prósent
bæjarbúa og 1973 vom fjórir af
hveijum tíu taldir vera kristnir. Nú
er meirihiutinn þátttakandi í
kristnum kirkjum.
Litla fræið sem sáð var í önd-
verðu er orðið að stóm tré. 1 lút-
hersku kirkjunni í Tansaníu er nú
um milljón manns víðsvegar í land-
inu og þeir hafa „breiðst út" tii
grannlandanna, Malaví, Saíre og
Kenýu.
INDÓNESÍA:
Margir taka trú
í Indónesíu þykir ríkja mikil
kyrrð i heimi stjómmálanna. Indó-
nesarera 170 milljónirogættbálk-
ar margir og mismunandi. Lands-
menn byggja um þrettán þúsund
eyjar á víðáttumiklu svæði. Þama
tíðkast mismunandi venjur og trú-
arbrögð. Trúarbragðafrelsi er í
landinu. Kristin trú er viðurkennd
og samkvæmt landslögum mega
kristnir menn koma saman og þeir
mega breiða út trúna. Sömu heim-
ild hafa músiimar, hindúar og
búddatrúarmenn. Trúskipti em og
leyfð.
Kristnir menn fagna því að vakn-
ingar era viða í landinu og margir
snúa sér til Jesú Krists og vilja
fyigja honum. Kristniboðar frá
ýmsum þjóðum starfa í Indónesíu.
25