Heima er bezt - 01.05.1952, Side 2

130
Heima er bezt
Nr. 5
Myndirnar á forsíðu
STEINSSTAÐIR.
Hraun í Öxnadal verður jafn-
an frægur staður í bókmennta-
sögu þjóðarinnar. Þar fæddist
„listaskáldið góða“, Jónas Hall-
grímsson, en ólst upp að nokkru
leyti á Steinsstöðum, en þar
bjó móðir hans lengi síðan. Þeg-
ar Jónas var 9 ára drukknaði
faðir hans, séra Hallgrímur Þor-
steinsson, við silungsveiði í
Hraunsvatni, en það er rétt
undir Hraundranga. Hann er
rúmir 1000 m. á hæð. Þjóðsag-
an hermir, að uppi á honum sé
geymdur peningakútur, sem
verði eign þess manns, er hafi
karlmennsku til að ná í hann.
— Eitthvert fegursta kvæði
Jónasar, Ferðalok, er tengt þess-
um stað. Það er ort undir áhrif-
um æskuástar og er um stúlku,
sem varð honum minnisstæð
alla ævi síðan. Endurminningin
um það kemur fram í mörgum
af hinum fegurstu kvæðum
skáldsins. — Hinn atburðurinn,
hið sviplega fráfall föður hans,
verður uppistaða Saknaðarljóða.
— En hin fjölmörgu ættjarðar-
ljóð skáldsins munu þó hafa
haft ríkust áhrif á samtíð hans,
og stuðluðu mest að vakningu
þess vorhugar með þjóðinni,
sem vakti hana að lokum til
vitundar um sögu sína og menn-
ingu og varð öflugasti styrkur
þeirra manna, sem fylktu sér
um Jón Sigurðsson í baráttunni
fyrir auknu sjálfsforræði.
EINBÚINN
Yfir dal, yfir sund,
yfir gil, yfir grund
hef eg gengið á vindléttum
fótum.
Eg hef leitað mér að,
hvar eg œtti mér stað,
út um öldur og fjöll og í
gjótum.
En eg fann ekki neinn,
eg er orðinn of seinn,
þar er alsett af lifandi og
dauðum.
Eg er einbúi nú,
og eg á mér nú bú
í eldinum logandi rauðum.
Jónas Hallgrímsson.
1. Börn hafa ríka tilhneigingu
til að taka þátt í störfum full-
orðna fólksins og venjast
þannig snemma gagnlegum
störfum, sem oft verður upp-
haf að iðjusemi og skyldu-
rækni, en það eru kostir, sem
prýða hvern mann. Litla
stúlkan hér á myndinni sýn-
ir, að hún er enginn viðvan-
ingur við mjaltastörfin.
2. Bifreiðastjórar mjólkur- og
flutningabifreiðanna hafa átt
við mikla örðugleika að etja
á siðastliðnum vetri vegna
snjóa og ófærðar á þjóðveg-
unum. Oft hafa þeir komizt í
hann krappann við að brjót-
ast áfram í hríðarveorum í
svartasta skammdeginu. —
Myndin sýnir mjólkurflutn-
ingamenn að starfi sínu, sem
nú, með byrjuðu sumri, verð-
ur ólíkt þægilegra.
3. Fiskveiðar við Faxaflóa hafa
gengið allvel nú að undan-
förnu. Togarar hafa lagt
meiri stund á að veiða í salt
en ís og veitir það meiri at-
vinnu i landi. Hér gefur að
líta fisklöndun á hafnarbakk-
anum í Reykjavík, og er þar
unnið með stórvirkum tækj-
um.
4. Það lifnar yfir mörgum, þeg-
ar hrognkelsaveiðarnar hefj-
ast, enda alkunnugt, að sígin
grásleppa og nýr rauðmagi
þykir herramannsmatur, og
þó að stykkið af nýjum rauð-
maga sé selt á 4—5 kr., kepp-
ast húsmæðurnar við að hafa
hann á borðum. Hér sést
fengsæll sjómaður á Akranesi
koma að landi með afla sinn.
í GREIN Ilelga Valtýssonar á bls. llá í
aprílnr. liefur slæðst sú villa í 1. dálki 13.
línu að ofan, að orðið „Vestfjörður" hef-
ur komið í stað „Vesturöræfum", sem átti
að stauda þar. Sömuleiðis hefur misprent-
azt í grein Jóh. Asgeirs í sama hefti „Húna-
dalur" í stað „Húsadalur“ og falliö úr ein
lína á bls. 115; á eftir ,,til“ síðast í 12. línu
að neðan, fyrsta dálki, komi orðin: „þess
að geta sagt það, að maður“ o. s. frv.
IIEIMA ER HEZT • Heimilisblað með myndum • Kemur út mánaðarlega • Askriftagj.
kr. 67.00 • Utgef.: Bókaútgáfan Norðri • Abyrgðarm.: Albert J. Finnbogason • Ritstjóri:
Jón Björnsson • Heimilisfang blaösins: Pósthólf 101 Reykjavík • Prentsm. Edda h.f.