Heima er bezt - 01.06.1963, Blaðsíða 36

181. Við tökum nú að athuga málið og
ráðgast um, hvað gera skuli. Skyldi nokk-
ur önnur leið finnanleg út úr þessum
klettagöngum? Ráðsmaðurinn ákvað að
rannsaka það nánar. Hann heitir Dikk
og ég mun kalla hann Dikk frænda.
182. Ég er nú orðinn svo þreyttur og
syfjaður eftir næturvökur, strit og þraut-
ir, að Dikk frændi stingur upp á því, að
ég skuli reyna að halla mér út af dálitla
stund, meðan hann fari í rannsóknar-
ferð um klettagöngin.
183. Dikk frændi þarf nú á ljósi að
halda, áður en hann fer lengra inn í
myrkrið. Hann finnur kubb, sem er al-
veg gegnsósa af trjákvoðu og klýfur sér
nokkrar grannar flísar af honum og not-
ar þær sem blys.
184. Hann gengur lengra og lengra inn
eftir námugöngunum, sem eru mjög
krókótt, og allt í einu ná þau ekki
lengra. Dikk frændi er þá kominn inn í
geysimikinn helli. Og ofarlega á vegg sér
hann allmikið op.
185. Dikk frændi er ekki af því tagi
manna, að hann gefist upp við rann-
sóknarerfiðleika. Hann stingur nokkrum
logandi tréflísum í sprungu og klifrar svo
upp undir hellisþakið og kemst alveg
upp í holumynnið þar uppi.
186. Það reynist rétt, að þarna eru líka
námugöng. Og svalur loftstraumur berst
á móti honum. „Hér hljóta að vera ein-
hver göng út úr námunni, um það er
ekki að villast. Loftstraumurinn segir
til um það!“
187. Námugöngin verða alltaf brattari
og brattari og ganga loks nærri því beint
upp .... Og þarna uppi sér hann hreina
dagsbirtuna! Borgið! Nei, ekki enn ....
fyrst er nú að komast upp! ....
188. Hann sér að það er alveg vonlaust
að klifra upp vegginn, hann er alltof
brattur til þess, það sér Dikk frændi und-
ir eins. Ég verð að búa mér stiga, og með
ýmsu grinda- og spýtnabraki í námu-
göngunum tekst það samt eflaust.
189. Þetta er mesta hættuspil, sem Dikk
frændi hefur tekizt á hendur: að fá festi
í blautum og hálum námuveggjunum
fyrir alla þá stokka, spýtur og spírur,
sem á þarf að halda, og það í myrkri.
En þetta tekst samt.