Heima er bezt - 01.09.1965, Blaðsíða 29
Brosið þitt gott og glatt
skein gegnum tár.
Æskunnar rauða rós o. s. frv.
3. ALLIR ELSKA EINHVERN
Ljóðið er eftir Ómar Ragnarsson, ort undir laginu
„Every-body loves some-body.“
Allir elska einhvern, einhvern tíma
Allir elska einhvern á sinn hátt.
Astin, hún er eilíf glíma
við innri vanmátt.
Allir reyna að leggja sig í líma
að lifa í þeirri sælu, er þeir þrá.
Kærleiksvana í villu og svíma
oft vaða menn þá.
Ast mín líkist ólgandi sævi,
sem ólmast, — litla stúlka, — þér við barm.
Dag hvern, hverja stund, alla ævi.
Yfirstíga mun hún gleði og harm.
AUir elska einhvern, einhvers staðar.
Ég elslca þig svo heitt — en hvað um þigr
Slái nú þitt hjarta hraðar,
þá hefur þú mig.
Ást mín líkist o. s. frv.
Allir elska einhvern einhvern tíma.
Að elska og vera elskuð þarfnast þú.
Afhverju þá einmana að híma?
Hér er ég — kom nú.
Fleiri Ijóð birtast ekki að sinni.
Stefán Jónsson.
Þegar Skjalda fór í pyttinn
Framhald af bls. 326. --------------------------------
engar hættur voru í nánd. Og nú hélt ég áfram við mitt
verk, unz því var lokið, þó síðar yrði en ég hafði
áætlað.
Þegar ég kom heim á Selhólinn voru krakkarnir
komnir þangað og hafði þá húsmóðirin á þessum litla
bæ tilreitt veizluborð, sem ég hlaut að setjast að, þó ekki
væri til annars en að gleðja þessi elskulegu ungmenni.
Um Skjöldu skal þess getið að hún lifði í mörg ár
eftir þetta, var nytsöm fyrir sitt heimili og fallegasta
skepna að ytri sýn.
Ymsum mun sjálfsagt finnast að hér sé frá hversdags-
legum viðburði sagt, og víst er um það að mörg bú-
mannsraunin og mörg skepnan lætur lífið fyrir það að
hjálp er hvergi nærri.
En kjarkur og hetjudáð þessara ungmenna við hið
framanskráða björgunarstarf, hefur mér aldrei úr
minni liðið og þess vegna er þessi þáttur til orðinn.
Frá Þórshöfn á Langanesi
Framhald af bls. 329. ----------------------------
Einstakt verður að telja það, hvað Halldór Benedikts-
son lagði mikið á sig, til að taka þátt í þessu starfi. Að
deginum vann hann öll sín verk við búið heima. En er
komið var kvöld, og hann hafði lokið öllum sínum verk-
um, tók hann hest sinn og reið til Þórshafnar, til að
taka þátt í æfingum, og til að leika eftir að æfingum
var lokið. Eftir skemmtunina fór hann heim að nótt-
inni, til að geta annast bústörfin næsta dag. Þetta gerði
hann mörg ár af áhuga einum saman, en án endurgjalds,
nema ánægjunnar af því að geta tekið þátt í þessari
starfsemi. Slíkt og annað eins mun ekki þekkjast nú á
dögum, þegar allt er metið og miðað við peninga. Bróð-
ursonur Halldórs er Benedikt Árnason, sem nú er þekkt-
ur leikari við Þjóðleikhúsið.
Það skal tekið fram, að hér hafa ekki verið nefndir
með nafni nema örfáir af þeim sem tóku þátt í leik-
starfseminni á þessum árum.
Um þessar mundir og næstu árin voru leikin fjölda
mörg leikrit, ýmist stuttir einþáttungar eða stærri og
veigameiri leikrit, sem mikill vandi er að sviðsetja.
Skulu hér nokkur þeirra nefnd: „Varaskeifan“, „Nei-
ið“, „Hermannaglettur“, „Frá Kaupmannahöfn til Ár-
ósa“, „Hanagalið“ og „Háa-C-ið“. — Svo var „Skugga-
Sveinn“ tekinn fyrir og leikinn í annað sinn veturinn
1917—18 (Frostaveturinn), og „Galdra-Loftur“ nokkru
síðar, auk nokkurra fleiri leikrita.
Ég hefi tekið saman þennan stutta þátt til þess að
sýna hverju hægt er að koma í framkvæmd til upp-
byggingar og skemmtunar í dreifbýlinu í litlu sveitar-
félagi og litlu sjávarþorpi.
Þegar góður vilji er fyrir hendi, er ekki sífellt verið
að hugsa um það, að hafa sem mest „upp úr“ hverju
fyrirtæki, heldur er hitt haft í huga, sem getur orðið
til sem mestrar nytsemdar og skemmtunar.
Nú á tímum er þetta allt orðið breytt eins og annað.
Nú vill enginn leggja neitt á sig, hvorki snúa hendi né
fæti, nema fyrir fyllsta kaup. Þetta er mikil afturför.
Mér hefur ætíð fundist skemmtilegast og bezt að vinna
þau verk, sem ég hefi unnið af áhuga einum saman,
enda þótt ég hafi ekki fengið fyrir vinnuna og fyrir-
höfnina einn einasta eyri. En slíkur hugsunarháttur
þekkist varla nú á dögum og þykir gamaldags og „púka-
legur“. En það er nú önnur saga.
Heima er bezt 341