Heima er bezt - 01.06.1997, Blaðsíða 12

„Það má segja að ég hafi haft áhuga á pólitík frá blautu
barnsbeini.
Faðir minn var sjálfstæðismaður og svo var um mörg
skyldmenni mín, ekki þó alla ættina. Ég fór að taka virk-
an þátt í pólitík í Háskólanum og sat meðal annars í Stúd-
entaráði fyrir Vöku. Ég var kosinn í bæjarstjóm Keflavík-
ur árið 1954. Þá hafði ég búið hér í þrjú ár.“
Helstu baráttumálin, gatnagerð,
sjúkrahús og skólamál
„Árið 1954 var ekki einn einasti götuspotti í Keflavík
malbikaður. Hvergi slitlag og engar gagnstéttir, því var
það eitt af baráttumálum okkar fyrir kosningar að í þessu
þyrfti að gera verulegt átak. Síðan gerðist það í kjölfar
kosninganna að Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur
mynda meirihluta og bæjarstjóri verður Valtýr Guðjóns-
son sem var framsóknarmaður. Þar sem eitt af stefnu-
skrármálum okkar fyrir kosningar hafði verið varanleg
gatnagerð þá var farið að hrinda þeim málum í fram-
kvæmd. Á þessu fyrsta kjörtímabili er Hafnargatan mal-
bikuð og steyptur vestasti hluti götunnar frá Tjarnargötu
og vestur fyrir Aðalgötu. Þetta voru heilmiklar fram-
kvæmdir á þeim árum og það sem mér finnst standa upp-
úr í minningunni frá mínum fyrstu árum í bæjarstjórn.
Sjúkrahús Keflavíkurlæknishéraðs, sem nú heitir
Sjúkrahús Suðurnesja, hafði verið reist fyrir stríð. Þegar
svo landið var hernumið af Bretum lagði breski herinn
hald á húsið sem þá var varla meira en uppsteypt og not-
aði það fyrir hermannaskýli. Og var húsið þannig í notk-
un út stríðsárin. Eftir stríð þegar húsið var aftur komið í
umsjá íslendinga var farið að koma því í nothæft ástand.
Árið 1954 vantaði þó enn herslumuninn og var það eitt af
hlutverkum okkar í bæjarstjórninni að láta fúllgera það
og koma því í notkun. En sjúkrahúsið er jafnframt fyrsta
sameiginlega átak sveitarfélaganna hér á Suðurnesjum.
Þá má minnast á skólamálin sem voru náttúrlega ofar-
lega á baugi. Það kostaði oft hörð átök að koma málum í
gegn í bæjarstjórn. Alþýðuflokkurinn og Framsóknar-
flokkur höfðu verið við stjóm kjörtímabilið á undan og
því nokkur sárindi þegar því samstarfi lauk og Framsókn-
arflokkur og Sjálfstæðisflokkur tóku upp samstarf. Slíkt
jafnar sig þó alltaf þegar frá líður.
Það sem mér finnst þó hafa einkennt þessi ár mín í
bæjarstjóm var hvað allir vom samstíga í að koma mál-
um áleiðis þegar ákvörðun hafði verið tekin um fram-
kvæmdir. Menn höfðu eðlilega mismunandi áherslur,
vildu fara ólíkar leiðir að marki og höfðu mismunandi
hugmyndir um forgangsröðun en þegar endanleg ákvörð-
un lá fyrir snéru menn bökum saman. Það er líka oft svo
að verið er að deila um hluti sem skipta mun minna máli
en hin sem engar deilur eru um.
Ég minnist þessara ára miklu frekar sem tíma drengi-
legs og ágæts samstarfs en deilna.“
Gamlir starfsfélagar úr Sparisjóðnum í Keflavík, Bragi
Halldórsson aðalgjaldkeri en hann var ráðinn til Spari-
sjóðsins árið 1955 og Tómas..
Stjórn Sparisjóðsins í Keflavík á jyrstu árum Tómasar í
starfi sparisjóðsstjóra. Fremri röð f.v. Páll Jónsson
sparisjóðsstjóri, Þorgrímur St. Eyjólfsson stjórnar-
formaður og Tómas. Fyrir aftan eru Marteinn Arnason
og Skafti Friðfinnsson.
Tómas sat um skeið í miðstjórn Sjálfstœðisflokksins og
var mjög virkur í flokksstarfinu. Stóð hugur hans aldrei
til setu á Alþingi.
„Ég hafði aldrei neina löngun til setu á þingi. Það kom
reyndar til tals og mér var boðið öruggt þingsæti hér í
þessu kjördæmi. Þá ámálgaði þáverandi formaður, Geir
Hallgrímsson skólabróðir minn það við mig að ég gæfi
kost á mér í framboð.
Ég hafði bara miklu meiri áhuga á bæjarmálum hér í
Keflavík og þá fannst mér ég mundi verða svo smáróma
rödd héðan af Suðurnesjunum sem litlu fengi áorkað. Hér
212 Heima er bezt