Heima er bezt - 01.01.1999, Blaðsíða 14

það hefur nánast aldrei neitt komið fyrir.
Einu sinni datt ég þó í Teigarhorni. Ég var dálítið hátt
uppi í fjalli og studdi mig við stein til að teygja mig eftir
öðrum. Þá losnaði sá, sem ég studdi mig við og ég
stakkst niður í urð og kollveltist þar. Dóttir mín og svil-
kona voru með mér og þær héldu báðar að ég væri
stórslösuð en ég var ekkert meidd. Ég fékk marbletti hér
og þar á ólíklegustu stöðum en fann varla til.
Ótrúleg heppni
Ég er búin að fara margar gönguferðirnar í þessum
erindagjörðum. Einu sinni var ég með mörg bamaböm
upp í Sauðdal, sem við köllum og við vomm þar í skrið-
um. Þá fóm kindur yfir skriðuna nokkuð hátt fyrir ofan
okkur og ég sá að steinn valt af stað undan einni kind-
inni. Ég kallaði hópinn saman og við kúrðum okkur
undir klettabelti. Það bjargaði okkur, því niður kom
stærðar skriða og dansaði yfir okkur. Við vomm alveg
rosalega heppin þá en bömunum fannst þetta bara
skemmtilegt. Auðvitað lærist að umgangast náttúmna
og gæta sín.
eina rjómatertu, svona í kveðjuskyni.
Þetta er alveg rosalega gaman. Ef ég
elda eitthvað, sem er svolítil lykt af þá
kemur fólk gjaman inn og horfir ofan í
pottana hjá mér. Stundum kemur hala-
rófan hér inn í eldhús og kíkir í pottana.
Þetta er auðvitað ekkert einkalíf en ég
sætti mig alveg ljómandi vel við það,
þetta er svo skemmtilegt og ég á marga
perluvini í hópi bílstjóra og fararstjóra.
Þetta er allt úrvals fólk
Allir hjálpast að
Ég hef ekki hugmynd um hvað stein-
amir hér í safninu em orðnir margir. En
við höfum skráð það sem við geymum
innandyra og það er vel á þriðja þús-
und. í raun em þeir þó miklu fleiri því Leik-
við skráum ekki minnstu steinana og skóla-
stundum em steinar í nokkmm brotum börn í
en þó skráðir sem einn steinn. Úti í heim-
garði er svo margfalt meira. Það skiptir sókn.
einhverjum tugum þúsunda. Svo emm
við með dálítið af uppstoppuðum fugl-
um hér inni í stofu. Við áttum fjóra eða fimm fugla,
en svo flutti héðan maður, sem hafði safnað fugl-
um. Hann vildi gjaman að fuglarnir yrðu eftir og
seldi mér þá. Þar fékk ég 18 fugla. Sonur minn hefur
alltaf haft mikinn áhuga á fuglum og reyndar við
öll, þar á meðal kötturinn! Það telst nú kannski ekki
til tíðinda þótt kettir hafi áhuga á fuglum en okkur
þótti dálítið merkilegt, þegar köttur, sem sonardóttir
mín átti, sýndi hug sinn til safnsins. Hann kom til
okkar með keldusvín í kjaftinum. Keldusvín em sjald-
gæfir fuglar og þetta var mikill fengur fyrir safnið.
Keldusvínið er nú uppstoppað hér uppi í skáp.
Fjallgöngur og lyftingar
Ég hef alveg ótrúlega góða heilsu, einmitt vegna þessa
áhugamáls míns. Ég var t.d. einar fjórar klukkustundir
ein á rölti uppi í fjalli í gær, alveg á nýjum slóðum. Það
er ekki lítil líkamsrækt fólgin í því að fara svona í fjall-
göngur og stunda lyftingar. Ég er aldrei smeyk á þessum
ferðum mínum og verð ekki vör við að fólkið mitt óttist
um mig, það er þá ekkert að tala um það. En þó finn ég
að þau fara orðið frekar með mér. Veður skiptir mig
ekki máli. Pabbi sagði alltaf að ég væri eins og hund-
amir; frökkust í versta veðrinu. En auðvitað fer ég ekki
mikið í ísingu og það þykir mér verst við skammdegið,
að þá er svo stuttur tími til útivistar. Ég fer ennþá mikið
í fjömrnar og þær skila alltaf einhverju.
Aldrei slys - en stundum óhöpp
Trúlega má segja að ég sé náttúmbam. Mér líður ekki
vel ef ég kemst ekki dálítið mikið út á hverjum degi. Ég
kann rosalega vel við mig uppi í fjalli í góðu veðri og
10 Heima er bezt