Heima er bezt - 01.01.1999, Síða 39

messa næstliðið sumar á Hesteyri,
tregðu hans til þessa og yfir höfuð
vanrækslu hans, sökum heilsubrsts,
til allrar prestþjónustu."
Af orðum kæru þessarar („safnað-
arins vegna") er svo að sjá, og svo
virðist hafa verið ætlast til að biskup
skyldi skilja það, sem samviskusam-
ur safnaðarfulltrúi sé, með kæru
þessari að reka erindi safnaðarins!
En eftir því sem skilríkir menn úr
sókn síra Páls Sívertsen hafa skýrt
oss frá, þá vissu menn þar nyrðra
ekkert af þessu tiltæki Sig. Pálsson-
ar, fyrr en ofannefht bréf prófasts,
dags. 18. desember síðastliðinn,
barst þangað norður.
Það er því talið víst að hr. Sig.
Pálsson hafi einskis manns umboð
haft til kæru þessarar en eingöngu
tekið þetta upp hjá sjálfum sér og sé
að reka sitt eigið erindi og þjóna
sinni lundu.
Hvívetna í sóknum síra Páls Sí-
vertsens, kvað því þetta laumuspil
Sig. Pálssonar og prófasts mælast
illa fyrir, enda er það almannaróm-
ur þar nyrðra, að naumast geti
skylduræknari prest en síra Pál Sí-
vertsen, bæði að því er húsvitjanir,
barnauppfræðslu og önnur embætt-
isverk í þessu örðuga útkjálka-
prestakalli snertir.*
Sýnist mörgum að nægja hefði
mátt með félagskapinn þeirra pró-
fasts og Hesteyrarfactorsins við al-
þingiskonsingarnar síðustu, þótt
eigi slægju þeir pjönkum sínum
saman í fleiru.
Annars er, fyrir kunnuga, naum-
ast gott að verjast brosi við að
hugsa sér hr. Sig. Pálsson, Hesteyr-
arfactor, sem vandandi um kirkjulíf
og kristindóm!
Verður það, er varir, og ekki varir.
Síra Páll Sívertsen kvað nú hafa
ritað biskupi og beiðst þess að fá eft-
irrit af kærunni, sem fráleitt verður
nein fyrirstaða, þá allra síst er bisk-
up fær að vita, hve pukurslega kæra
þessi er til orðin, og aðeins eins
manns verk, að því er virðist.
Munu og safnaðarmenn sír Páls
Sívertsens óska þess almennt að þeir
fái enn að njóta prestsþjónustu
hans sem lengst, meðan heilsu hans
fer eigi meira hnignandi en enn er
og að sú miður hreinlyndislega að-
ferð, sem nú hefur beitt verið, til að
reyna að bola honum frá prestskap,
nái eigi tilgangi sínum.
*) Hesteyrarkirkja var vígð 8. sept-
ember 1899 og messaði síra Páll Sí-
vertsen þar þrisvar það ár, en 6
messur flutti hann þar árið sem
leið.
Sé nú þess gætt að kirkja þessi var
reist að óþörfu, þvert á móti óskum
meginhluta safnaðarins, þá verður
eigi betur séð en að síra Páll Sívert-
sen hafi gert aukakirkju þessari full-
hátt undir höfði.
Til samanburðar er fróðlegt að
minnast bænahússins í Furufirði,
sem fullreist var ágústmánuði 1899,
en prófastur Þorv. Jónsson hefur
enn í dag eigi komist til að „vígja"
né heldur að síra Kjartan hafi „vígt"
það, eða messað þar, og er þó ólíku
saman að jafna, Hesteyrarkirkju og
Furufjarðarbænahúsinu, hvað þörf-
ina snertir.
16. mars 1901
Út af ummælum yðar, herra rit-
sjóri um mig í grein, sem hefur að
fyrirsögn: „Prestur kærður. Óvið-
felldin aðferð," í síðasta tölublaði
blaðs þess er þér gefið út hér á ísa-
firði, óska ég að þér takið í næsta
blað yðar þessa leiðréttingu:
Það er alveg ástæðulaus sú tilgáta
yðar, að ég muni hafa átt einhvern
leynilegan þátt í hinni umræddu
kæru verslunarstjóra S. Pálssonar á
Hesteyri, yfir síra Páli Sívertsen á
Stað. Ég hef aldrei með einu orði
hvatt S. Pálsson til þess að kæra síra
Pál og ég vissi ekkert um kæruna
fyrr en biskup sendi mér hana. Kær-
an var stíluð til biskups en ekki til
mín og ég áleit og álít enn, að ég
hafi ekki haft heimild til þess að
gjöra neitt við kæruna annað en
það, sem fyrir mig var lagt, sem var,
að segja álit mitt um hana.
Ekki á heldur við miklar ástæður
að styðjast sú tilgáta yðar að um-
sögn mín um kæruna hafi fremur
gengið kæranda í vil, en síra Páli.
Síra Páll sá sjálfur umsögn mína,
þegar hann kom hingað til ísafjarð-
ar í vetur og sagði að hún væri rétt
og sönn í öllum greinum.
Það er satt að ég í bréfi mínu til
síra Páls, hvatti hann til þess að
segja af sér og gjörði ég það af því
að ég áleit það æskilegt heilsu hans
vegna, og gat mér ekki til hugar
komið að honum yrði svo mjög
hverft við það, þar sem hann hefur
mörg undanfarin ár, svo þráfald-
lega lýst því yfir bréflega og munn-
lega, bæði við mig og aðra, að
hann ætlaði hið allra fyrsta að segja
af sér og hefur hann eflaust fyllilega
haft það í huga í vetur, því að mér
hefur verið sagt að hann hafi beðið
um og fengið, læknisvottorð til
sönnunar því að hann, sökum van-
heilsu, eigi væri fær um að gegna
lengur embætti sínu.
Þá er bænhúsið í Furufirði. Mig
minnir að þetta sé í annað skiptið
sem þér haldið því fram í blaði yðar
að ég hafi vanrækt að vígja það.
Þetta er ekki rétt. Ég hef sótt um leyfi
til þess að vígja það, en mér var
synjað um það, með því að nægan
undirbúning vantaði, svo sem það,
að réttindi þess eigi voru ákveðin,
og ekki heldur fengin næg trygging
fyrir því að því yrði framvegis hald-
ið við í sómasamlegu „standi."
En ég get glatt yður með því að
það mál er nú komið svo langt að
ég vona að það verði vígt snemma
á næstkomandi sumri.
ísafirði, 12. mars 1901.
Þorvaldur fónsson.
Enda þótt þessi framaskráða grein
Þorvalds prófasts Jónssonar raski að
engu leyti því, sem var aðalatriðið í
grein vorri í síðasta nr. blaðs þessa,
að sýna fram á hve óviðfelldinni og
miður hreinlyndislegri aðferð hefði
beitt verið í máli þessu gagnvart síra
Páli Sívrtsen, svo að grein hans
megi að því leyti óþörf heita, þá
hefur oss þó eigi virst alveg næg
ástæða til að synja henni móttöku.
Prófastinum hefur, sem von var,
sérstaklega fundist að hann þyrfti
að bera það af sér að hann hafi ver-
Heima er bezt 31