Æskan - 01.06.1941, Blaðsíða 19

ÆSKAN
Leikir.
Núna á vordögunum, þegar veðrið
er gott, er gaman að kunna ýmsa úti-
leiki til að fara í með félögum sin-
um. Hér er lýst leikjum, sem vert
væri að reyna.
I. Holuleikur.
Fyrst er að útbúa leikvöllinn. Þú
rekur niður hæla og strengir á þá vir
eða band, eins og myndin sýnir. Ef
þú hefir það ekki til, má bjargast við
skoru eða strik i jarðveginn. Þá eru
' A S *
ö?í oW O 1°
100
• OttOÍO o2o
Ofo 0U 0 30
gerðar tíu dálitlar holur, eins og sést
á myndinni (H). Tölurnar á teikning-
unni sýna, hvaða gildi hver hola hefir.
Mætti skrifa tölurnar á spýtu eða
pappaspjald og festa i jörðina við hol-
urnar. Þá er sett upp strigatjald (S á
myndinni), þanið á tvö prik. Það
verður að vera svo liátt, að það skyggi
alveg á holurnar, þegar staðið er við
enda leikvallarins (A), eins og strák-
urinn á myndinni stendur.
Þá er lokið undirbúningi, og getur
nú leikurinn hafizt. Þátttakendur geta
verið tveir eða fleiri, eftir vild og á-
stæðum. Þeir þurfa að hafa annað
hvort nokkra (5—10) holta eða stein-
hnöllunga. Fyrst byrjar einn, stendur
eins og strákurinn á myndinni og
kastar hverjum boltanum eða hnöll-
ungnuni eftir annan yfir strigatjaldið,
i því skyni að hitta holurnar. Þegar
hann hefir lokið við að kasta, eru
lagðar saman tölur þeirra hola, sem
hann hefir hitt í. Ef hann hefir komið
bolta eða steini í holuna 100, þá tvö-
faldast tölur allra hinna holanna, sem
hann hefir hitt i. Samtala allra hittra
hola er vinningatala leikandans. •—■
Nú kastar næsti maður á sama hátt,
og síðan koll af kolli, þar til allir hafa
kastað. Sá, sem fær hæsta vinninga-
tölu, hefir unnið lerkinn.
II. Konungsleikur.
Þátttakendur eru sex til átta. Fyrst
eru búin til jafnmörg „hús“ og þátt-
takendur eru í leiknum. „Húsin“ eru
hringir, sem rispaðir eru í jörðina,
en verða að sjást greinilega. Eitt
„húsið“ er stærst. Það er konungs-
höllin. Hin eru minni, nál. 75 cm í
þvermál, og eru sett í hálfhring fram
undan konungshöllinni, 3—5 m frá
henni og 2—3 skref milli „húsa“.
Nú skipa leikendur sér í „húsin“.
Sá, sem er í höllinni, er konungur, í
I. húsi krónprins, þá forsætisráð-
herra, liæstaréttardómari, sýslumað-
ur, hreppstjóri, o. s. frv., allt niður i
fjósastrák eða kamarmokara, eftir þvi
sem vill.
Leikurinn hefst á því, að konungur
kastar bolta til krónprinsins, krón-
prinsinn grípur og kastar undir eins
aftur til konungs, konungur til for-
sætisráðherra, forsætisráðherra til
konungs, konungur til dómara o. s.
frv. röðina á enda og upp aftur og
aftur.
Ef einhver leikandi missir boltann,
verður hann að ná honum^ og ef hann
getur ekki seilzt eftir honum úr húsi
sínu, verður hann að hlaupa eftir hon-
um. Sá, sem næstur er neðan við að
virðingu, flýtir sér þá i „húsið“, sem
stendur autt. Er líklegast, að sá, sem
sótti boltann, verði að gera sér að
góðu auðvirðilegustu stöðuna, þegar
hann kemur aftur, og heldur þá leik-
urinn áfram. Hlýtur iðulega að fara
svo, að konungurinn sjálfur hrapi
skyndilega frá tign og völdum, niður í
það að verða kamarmokari. En kam-
armokarinn fyrrverandi þokast smám
saman upp i það, að verða konungur.
Auka má tilbreytingu leiksins með
þvi, að setja reglur um, hvernig grípa
skuli boltann: m;eð báðum höndum,
með annarri hendi, hægri eða vinstri,
með krosslagða úlfliði o. s. frv.
A. S.
Nýjar bækur, sendar Æskunni.
SigurðUr Thorlacius: „Um loftin
blá.“
Þetta .er dýrasaga eins og „Sumar-
dagar“, fyrri bók Sigurðar skólastjóra,
og ágæt barnabólc engu siður en liún.
En eins og titill bókarinnar ber
með sér, er þessi saga um börn lofts-
ins, fuglana, sem mörgum — og eklci
sízt börnum — þykir skemmtilegastir
allra dýra. — Sögulietjurnar eru fyrst
Kemur út einu sinni í mánuði, og auk
þess fá skuldlausir kaupendur lit-
prentað jólablað.
Gjalddagi í Rvík 1. apríl. Úti um land
1. júlí ár hvert.
Sölulaun 20% af 5 eint. 25% ef seld eru
20 eint. og þar yfir.
Afgreiðsla: Kirkjutorgi 4 (Kirkjuhvoll).
Sími: 4235.
Utanáskrift: Æskan, pósthólf 14, Rvík.
Ritstjóri: Margrét Jónsdóttir, Hring-
braut 66. Síml 2532.
Afgreiðslum.: Jóh. Ögm. Oddsson, Skot-
húsvegi 7. Sími 3339.
Útgefandi: Stórstúka íslands.
Ríkisprentsmiðjan Gutenberg.
og fremst æðarlijónin, Skjöldur og
Brúnkolla í Hvaley, og krakkarnir
þeirra, Skáeyg og Stuttvængja, Breið-
nefur, Skelnefur og Sundfótur. — Þá
koma hér einnig við sögu, krian
Tindilvængja Mjónefsdóttir, Nefprúð
lundamamma, Keilunefur Trítilsson,
snjótittlingur, og auk þess rjúpur,
ernir og fálkar o. fl. o. fl„ að ógleymd-
um Svartbak fuglavini, sem eg veit
ekki, livernig ykkur kann að geðjast
að. Svo er afi gamli og með lionum
mannabörnin Úlfur og Vciga. Og enn
eru fleiri sögupersónur, t. d. lágfóta
og rebbi, selir og golþorskar o. s. frv.
Eg' er illa svikin, ef ykkur fer ekki
að langa til að lesa bókina, þegar þið
heyrið sögulietjurnar nefndar — en
mörg ykkar hafa sjálfsagt þegar lesið
hana, þvi að hún er komin út í ann-
arri útgáfu.
,,Um loftin blá“ er bæði vel rituð
bók, skemmtileg og fróðleg. Hún er
prýdd nokkuð mörgum fuglamyndum.
ísafoldarprentsmiðja gaf ‘bókina út.
Skrítlur.
Hinn frægi enski stjórnmálamaður,
Beaconsfield lávarður, sat einhverju
sinni að miðdegisverði hjá prinsess-
unni af Teck.
„Þér hafið,“ sagði prinsessan,
„drottninguna, ríkisþingið og þjóð-
ina með yður, hvað þurfið þér svo
frekar?“
Lávarðurinn leit niður á diskinn
sinn og svaraði rólega: „Kartöflur,
yðar hátign.“
79