Æskan - 01.09.1957, Blaðsíða 12

ÆSKAN
Handa vin n uhornið
Xjr basti má
húa til ýmsa
"þarfa og
sbemmtilega
hlttti.
Bast er mjög skemmtilegt efni, sem allir
geta haft yndi af aö vinna úr.
Þegar bastið cr keypt, eða ef það hefur
legið lengi, er það venjulega of þurrt til að
vinna úr því. Það er þvi nauðsynlegt að
mýkja það. Því er dyfið ofan í kalt vatn,
siðan vafið innan í pappír og látið liggja
um það bil 2 tíma. Þá er það rakt
og mjúkt. Síðan er bundið um annan enda
bastsins og það bengt upp á vegg. bastend-
arnir stroknir og sléttaðir og dökkir end-
ar klipptir burt. Þar næst má fara að flétta.
í hvern þátt skal nota 4—5 þræði. Bast-
þræðirnir eru misgrófir, venjulegast gróf-
astir um miðjuna. Það verður því að bæta
í þráðum og draga úr eftir þörfum.
Þegar fiéttan þynnist verður að smá-
bæta endum inn í. Á þann hátt má hafa
fléttuna svo langa sem verkast vill. Endar,
sem standa út úr, eru klipptir af áður en
saumað er saman. Fléttan er strokin með
ylvolgu járni. Hún verður alltaf að vera
rök meðan saumað er saman. Saumað er
með gróíri stoppunál og klofnum bast-
þræði, þurrum. Nálinni er stungið á ská
í fléttuna milii bragðanna. Þegar euda skai,
verður að smá-mjókka fléttuna og ef til
vili þarf að draga 2—3 þræði úr hverjum
þætti.
Úr bastfléttum má búa til ýmsa snotra
og þarfa hluti. Skemmtilegast er, að það,
sem búa á til, sé mótað í bendi, en einnig
má notast við skálar og glös o. fl. Er þá
fléttan lögð utan um og saumað jafnótt.
Skálin eða glasið tekið úr áður en hlutur-
inn er fullmótaður.
Kartöfluprentun.
Biddu mömmu einhvern daginn um hráa
kartöflu, svo að þú getir reynt, bve góður
kartöfluprentari þú ert. Hérna hcfurðu
ýmsar hugmyndir um myndir, sem þú get-
ur prentað. Þú skerð karlöfluna í sundur

Hér koma nokkur sýnishorn af því, sem
þið getið skorið út með vasahnífnum ykkar.
og skerð svo myndina í fiötinn með liti-
um vasahnif. Myndin verður að vera hrein-
leg og þokkaleg á kartöflunni, og svo get-
ur þú notað hana með þvi að þrýsta henni
á svertupúða og svo á pappír, alveg eins
og þú sért að nota stimpil.
Þú getur búið til margt snot-
urt úr eldspýtustokkum og með-
al annars þetta skúffuskrin, sem
er á myndinni. Elspýtnastokk-
arnir eru límdir vandlega sam-
an og skreyttir með skrautlegum
pappír. Handföngin er hægt að
liafa úr pcrlum, litlum hringum
eða splittum. Atbugaðu á mynd-
inni, hvcrnig þau eru fest.
Munclu J>að!
1. Heima.
Sýndu foreldrum þínum virðingu og
vertu hlýðinn og hjálpfús. Vertu góður við
sytkini þin og forðastu þrætur við þau.
Vertu ekki eigingjarn, heldur kosta kapps
um að gleðja alla á heimili þínu.
'l. I skólanum.
Auðsýndu kennurum þínum auðsveipni
og virðingu. Gæt vel að halda reglur skól-
ans. Varastu allt kák og ósannsögli. Lát
aldrei refsa öðrum í þinn stað, því að það
sýnir liugleysi og er til vanvirðu.
3. Við leiki.
Vertu vingjarnlegur og varastu ertni og
þrætugirni. Sá, sem slakar til, er hygginu.
Gerðu aldrei gys að félögum þínum.
4. Á götunni.
Iíastaðu látlausri kveðju á vini og kunn-
ingja. Gerðu þér að venju að víkja til
vinstri, er ])ú mætir einhverjum. Páraðu
ekki á húsveggi, girðingar, hekki eða anu-
að þess háttar. Gæt þess að vaida ekki
skemmdum á eigum annarra, hvorki ríkis-
ins né einstaklinga. Kastaðu ekki grjóti.
Gerðu elcki gys að farlama gamalmennum
heldur lijálpa þeim, ef þörf krefur. Upp-
nefndu engan. Varastu öli ærsl og háreisti.
Notaðu ekki sleða, skiði eða skauta, þar
sem lögreglan bannar það. Fleygðu aldrei
pappirsrusli, ávaxtaliýði eða glerbrotum á
götuna eða almanna færi..
☆
Mollíúa söáur.
Hann át ekki eld.
Gamall Molbúi átti einu sinni að aka
liefðarmanni i vagni; hefðarmaður þessi
kveikti þá i vindli og fór að reykja; aldrei
iiafði Molbúinn séð annað eins fyrr og
var alltaf að gjóta hornaugum aftur fyrir
sig til mannsins og leizt eklti á blikuna.
En maðurinn hélt, að Molbúann Iangaði lil
að fá að reykja og bauð honum vindil, en
þá sagði Molbúinn: „Nei, ég þakka yður
fyrir gott boð, lierra kölski, ég ét eltki eld 1“
Sólin.
Þrír Molbúar voru einu sinni á ferð
um sólarlag, ræddu þeir þá um það
sín á milli, livernig á því mundi standa,
að sólin kæmi alltaf upp í austri, en gengi
undir í vestri. Þá sagði einn þeirra: „Það
kemur af þvi, að hún gengur undir jörð-
inni á nóttinni." „Nei,“ sagði annar, „hún
fer svo langt norður á bóginn, að við sjá-
um hana ckki.“ „Þið eruð bjánar báðir,“
mælti sá þriðji. „Það cr svo sem vitaskuld,
að hún fer til baka á nóttinni sömu leiðina
og á daginn, en það er bara svo dimmt á
nóttinni, að við getum þá ekki séð hana.“
116
Böm og unglingar minnizt þess, að ÆSKAN er og verður alltaf ykkar blað.