Æskan - 01.10.1962, Blaðsíða 16

ÆSKAN
Itörfin fyrir stofnun eins og
Sameinuðu þjóðirnar meiri, en
ekki minni.
Sameinuðu þjóðirnar veita
stjórnarerindrekum tækifæri
til órofins sambands árið um
kring og til opinberra um-
ræðna um öll vandamál; þær
skapa ómetanlegar aðstæður
fyrir smáríki og blutlaus ríki
til að hafa jákvæð ábrif á um-
ræður og ályktanir; þær eru
sameiginlegur fulltrúi allra
þjóða heims: af öllu þessu
leiðir að þær eru tilvalin brú
milli andstæðra valdablakka og
hagsmunahópa.
Á sama tima halda Samein-
uðu þjóðirnar og sérstofnanir
þeirra áfram að færa út kvíar
efnahagslegrar og félagslegrar
þróunar, og stuðla þannig jafnt
og þétt að því að draga úr
ójafnrétti og bæta iífskjör
manna víða um heim. Með
þessu móti ryðja þær úr vegi
einni meginorsökinni fyrir al-
þjóðlegri misklíð.
Dagur Sameinuðu þjóðanna
er i senn tákn og livatning.
Hann táknar félagsskap þjóða
sem vinna að sameiginlegri vel-
ferð sinni. Hann er hvatning
um að gera þennan félagsskap
svo máttugan, að friður og vel-
megun megi iúkja.
þessum greinum sé einna mikilvægast, svo að unglingar megi teljast fullgildir
meðlimir í nútíma þjóðfélagi.
Sá, sem sýnir fullkomna getu í tveimur greinum fær bronsmerki, í þrem
greinum silfurmerki, og sá unglingur, sem sýnir fullkomna hæfni í öllum fimrn
greinum hlýtur gullmerki að launum.
Námskeiðin í akstri hafa hlotið mestar vinsældir meðal ungmennanna, því
að því loknu hlýtur nemandinn ökuleyfi fyrir bíl eða mótorhjóli.
Þegar unglingarnir Ijúka skólagöngu sinni er réttur þeirra til þess að taka
þátt í starfsemi Æskulýðsheimilisins í raun og veru á enda. En þar eð fjöldi
unglinga yfirgefur heimilið með trega, hefur það verið tekið til bragðs að gefa
þeim tækifæri til að halda tengslum sínum við hana með því að þeir bjóði sig
fram sem aðstoðarmenn. Þessir sjálfboðaliðar aðstoða kennarana eða verða jafn-
vel kennarar sjálfir, þegar fram líða stundir.
Á því svæði, sem Æskulýðsheimilið stendur, stóðu áður lágkúruleg leigubýli
með litlum húsagörðum, og hefði engan getað dreymt um að í þeirra stað risi
þetta veglega heimili, sem hefur gagntekið hugi pilta og stúlkna, sem fyrrum léku
sér í skuggalegum strætunum. Enn sjást nokkrar leifar þessara gömlu húsa, en
nýbyggingar eru óðum að ryðja þeim úr vegi. Nú hafa börnin fengið tækifæri
til þess að ráðstafa tíma sínum á heilbrigðan og skemmtilegan hátt, og þá fyrst
verður stofnun Æskulýðsheimilisins fyllilega metin, þegar unga fólkið, sem þar
hefur átt athvarf, lítur um öxl og rifjar upp liðnar ánægjustundir, sem það hef-
ur átt í heimilinu.
Nasreddit1.
Gestrisnin í Konía.
Nasreddin var mjög sólgrnn i
lielva, en það er réttur, seni
Tyrkjum þykir liið mesta sæl-
gæti. Einu sinni var hann á fcrð
í Konia, gekk fram bjá lielva-
búð, og sá, að enginn var þar
inni, en á borðinu stóð opið fat
með sælgætinu. Hann geltk þa
inn og tók til snæðings. Rétt a
eftir kom eigandinn og sá, hvar
Nasreddin stóð étandi, þreif
prik og tók að lemja á gestin-
um. En Nasreddin skeytti þvi
cngu, herti sig að éta og mselti-
„Þess þarf ekki, vinur minn •
Þess þarf ekki! Ég skal éta án
þess þú berjir mig til þess !“
Húsráðanda þótti þetta ein-
kennilegur gestur, hélt að hann
gæti naumast verið með öllum
mjalla, hætti að berja liann og
lofaði honum að éta i næ'ði
Þegar Nasreddin var fullsaddur,
bað liann uin vatn að drekka,
kvaddi liúsráðanda með hinm
mestu hæversku og gekk út.
Þegar liann kom heim
sagði ferðasögu sína, hrósaði
hann bænum Konía sérstaldega.
Það er ágætis bær, mælti
hann, merkilegur hær! Þar ci
gestrisnin svo mikil, að menn
eru harðir til að eta lielva.
Nasreddin finnur
forngripi.
Einu sinni langaði Nasreddin
til að eignast jarðhús handa
asna sínum og byrjaði sjálfnr
að grafa. En þá iiitti hann fyr'
ir neðanjarðarfjós nábúa síns
fullt af kúm. Hann kallaði l>a
upp til konu sinnar:
— Komdu liingað, kona,
flýttu þér! Ég hef fundið
gamalt fjós, sem grafizt he ur
í jörð fyrir mörg hundruð ái
um og er fullt af kúm.
208