Æskan

Árgangur

Æskan - 01.02.1972, Blaðsíða 30

Æskan - 01.02.1972, Blaðsíða 30
 JS-síum Upplag: 18000 10 blöð á þessu ári í stað 9 áður A undanförnum árum liafa margir óskað ]>ess, að Æskan kæmi út i nóvember, l>ar sem l>á eru skólarnir nýlega teknir til starfa og lestrar]>orsti barna og unglinga mikill. Aður voru nóvember- og desemberblað sameinuð i eitt blað. — Nú hefur verið ákveðið að bæta úr þessu með því að gefa út sérstakt nóvemberblað. og verða þvi blöðin framvegis 10 á ári í stað 9 áður. Við þessa breyt- ingu til stækkunar og mikla verðbækkun á öllum útgáfu- kostnaði befur verið ákveðið, að árgangurinn 1972 kosti kr. 500,00. — Allir áskrifendur Æskunnar geta keypt út- gáfubækur blaðsins og margar aðrar úrvalsbækur við 20— 30% lægra verði en annars staðar. Sem dæmi uin þessi hlunnindi, sem áskrifendur Æskunnar eiga kost á, viljum við taka þetta fram fyrir þá, sem ekki hafa gert sér það Ijóst liingað til: Eitt sett I.—III. bindi ritsafns H. C. Ander- sens kostar t. d. i bókabúð kr. 662,70, Æskuverð kr. 583,00. Ilitsafn Sigurbjarnar Sveinssonar kostar i bókabúð kr. 777,00, Æskuverð kr. 583,00. Ævintýri barnanna kosta i bókabúð kr. 360,00, Æskuverð kr. 270,00. Á þessum þremur bókum er verðið i bókabúð kr. 1799,70, Æskuverð kr. 1350,00. Mismunur til góða fyrir áskrifendur er þvi kr. 449,70 á þessum bókum, afsláttur næstum sá sami og allt árgjald blaðsins. 1 Notið ykkur þesst einstöku kostakjör. Gjalddani ÆSK- UNNAR er 1. april. „Elskarðu hann?“ „Nei!“ Hún gúfði höfuðið í höndum sér. „Ég 'er lofuð öðrum. Ég get ekki svarað þér, Tarzan," hrópaði hún. „Þú ert búin að svara mér, en hvers vegna ætlar Jni að giftast manni, sem þú ekki elskar?" „Faðir minn skuldar honum peninga.“ Tarzan mundi nú eftir bréfinu, sem hann hafði lesið, og nafninu Robert Canl'er og einhverjum vandræðum, sem voru í aðsigi. Hann hafði ekkert skilið í Jjví þá. Hann brosti. „Ef faðir J>inn hefði náð að fara heim með fjársjóðinn, mundi ]>ér [>á hafa fundizt þú vera neydtl til að giftast Canler?" „Ég gæti beðið hann um að leysti mig frá loforðinu," svaraði Jane. „En ef hann neitaði J>ví?“ „Ég li'ef heitið honum eiginorði.“ Tarzan sat J>ögull um hríð. Bifreiðin þaut áfram á miklum hraða eltir ójöfnum veginum. Ennþá gat ]>að gerzt, að eldarnir lokuðu ]>eim leiðina, ef vindáttin breytt- ist. „Hvernig væri, að ég spyrði hann?“ „Hann mundi ekki fara að orðum ókunnugs manns, sízt manns, sem sjálíur vildi eiga mig.“ „Terkoz, mannapinn, lét undan mér,“ sagði Tarzan, og sjá mátti, að (>rið yfir auga hans roðnaði lítið eitt. Hrollur fór um Jan'e, og hún leit óttaslegin á liann. Hún vissi, að hann átti við hinn geysistóra mannapa, sem hann hafði drepið henni til bjargar. „Við erum ekki leng- ur í frumskógum Afríku," sagði lnín. „Og þú ert ekki lengur villimaður. Þú ert siðaður maður núna, og ]>eir drepa ekki með köldu blóði hvern sem er.“ Þau sátu ]>ögul um stund og horfðu fram á veginn. „Jane Porter," sagði hann að lokum. „Vildirðu giftast mér, ef ]>ú værir engum loforðum bundin?" Hún sat þögul. Hann beið óþolinmóður. Hvað vissi hún tim þessa undarlegu veru, sem sat við hlið hennar? Og hvað vissi hann um sig sjálfur? Hver var hann? Hverjir voru foreldrar hans? Cæti hún orðið hamingjusöm með þessum skógarmanni? Cíæti hún lynt við eiginmann, sem alið hafði aldur sinn í blíðu og stríðu með öpum í trjám frumskógarins. Manni, sem hafði lifað á því, sem hann drap þann daginn, át kjiit dýranna hrátt og reif það í sig með tönnunum, en kringum hann stóðu apakonur og biðu eftir bita eða flugust á tim þá. Gat hann stigið u]>p á sama þrep í siðuðu þjóðfélagi og hún var á? Var hugsanlegt, að hún gæti Iifað við það að stíga niður til hans? Var hugsanlegt, að hún gæti orðið hamingjusöm. ef hún gerði það? „Þú svarar ekki,“ sagði Tarzan. „Kveinkarðu ]>ér við að særa mig?“ „Ég veit ekki, hverju ég á að svara,“ sagði Jane láguni rómi. „Ég veit eiginlega ekki. livað mér sjálfri finnst." „Þú elskar mig þá ekki?“ „Spyrðu mig 'ekki að því, ég held þú verðir hamingju- samari án mín. Þú varst ekki skapaður til þess að verða háður þeim böndum, sem menningin leggur á menn. Þér mundi ef til vill leiðast. og ]>á færirðu að þrá frelsið í skóginum, ]>ú færir að þrá það líf, sem ég er ófær til að lifa með þér.“ „Ég skil þig,“ sagði hann hæglátlega. „Ég skal ekki ónáða þig meira. Ég óska fyrst og fremst, að þú getii orðið hamingjusöm, óska þess heitar en að ég serði það
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.