Æskan - 01.04.1975, Qupperneq 45

Galdrakarlinn góði 6
9ald ' a"r' óreiSunni hitti Pétur
l£ ra^arlinn góöa. Þeir sáu, hvar vagninn
s(ame® hjólin [ loft upp. „Látum nú hendur
. nda fram úr ermum,“ sagSi galdrakarl-
nn 96Si hlaejandi.
hiðu' ^lnu sinni var Pétur aS leika sér
Vildi^ V'^ ,æ'<'nn gufuskipinu sínu. „ÞaS
idn '., ^9’ að galdrakarlinn góSi væri kom-
sag3i hann viS sjálfan sig.
26. Hann hafSi varla sleppt orSinu, er
hann stóS á þilfari skipsins, og viS hliS
hans stóð galdrakarlinn góSi. „Nú siglum
við af staS í ævintýraleit,” sagSi karlinn.
27. ÞaS var stórfenglegt landslag, sem
báturinn sigldi um. Sefstráin voru eins og
risavaxnir frumskógar á báSar hendur, er
luktust yfir höfSi ferSamannsins.
28. ViS og viS sáust einkennilegar
ófreskjur reka upp hausana inn um græn-
ar vatnajurtir: Og svartar, gráSugar glyrnur
gláptu forviSa á bátinn og ferSamennina.
29. Allt í einu snerist gufubáturinn, hopp-
aSi upp og flaug langan sveig i loftinu, svo
að bæSi Pétur og galdrakarlinn góSi steypt-
ust á höfuðiS ofan ( vatniS.
30. Þetta var meira óhapplð. Pétur og
galdrakarlinn góSi stóSu nú f vatni upp f
höku, en gufubáturinn hafSi orSIS fastur f
sandleSju skammt frá þelm.
THOMAS A.
EDISON
sagði:
„Ég neyti aldrei
áfengra drykkja.
Mér hefur alltaf
fundizt ég
þurfa á óskertri
skynsemi minni
að halda.”
43