Æskan - 01.10.1940, Blaðsíða 9

ÆSKA.N
Kristján X.
konungur íslands og Danmerkur álti
70 ára afmœli 27. september síðastl.
gróp fyrir sefpennana sína. Hver þeirra endist stult.
Ifann verður að gæta þess, að liggja ekki þungt á
örmunum, þegar hann skrifar, og þess skuluð þið
gæta líka.
Pappír Egyptans gæti auðvekllega skennnst, ef
liann ynni þannig. Hið cinkennilega við vinnu þessa
skrifara er það, að liann skrifar ekki á blaðsíðu,
eða skrifmöppu eins og þú, lieldur skrifar liann á
lengju úr papyrus, sem hann heldur saman und-
inni undir vinstri hönd.
Þegar Egyptar bjuggu lil hók, bundu þcir ekki
saman margar síður, eins og nú er gert, heldur
seltu þeir síðurnar saman á endunum og bjuggu lil
miklar lengjur úr papyrus, sem þeir skrifuðu á
þversum upp og ofan, likt og dálkar eru settir í dag-
blöð nú á tímum. Sumar af þessum lengjum voru
mjög langar. Það er t. d. ein í London, sem er um
40 metrar að lengd. Lengjur þessar voru vafðar
upp á kefli, eins og landabréf eru vafin nú. Stund-
um voru tvær, sin á hvorum enda keflisins. Keflin
voru oft úr sedrusviði eða fílabeini, og mörg þeirra
slu’eytl. Þegar menn lesa þessar lengjur, heldur les-
andinn þeim með liægri liendi, en vefur ofan af
keflinu með þeirri vinstri, og upp á aftur. Þegar
þurfti að flytja þessa vafninga, eða bækur, ef við
megum nefna það svo, var þeim stungið niður í si-
valan kassa. Þær voru bundnar saman með spolta,
eins og landabréf nú. Fáar þessara bóka, eða bók-
fellsvafninga eru nú til, bæluir eyðileggjast fyrr en
liyggingar og myndastyttur. Elsta bók, sem til er,
er papyrusbók frá Egyptalandi, og er nú í hinu
fræga og mikla safni í París. Haldið er, að bók
þessi sé frá 2500 f. K. Hún er samsafn af gömlum
spakmælum, um það, hvernig menn skuli lifa og
hreyta viturlega.
Ef miðað er við aldur sjálfrar bókarinnar, er
fremur stutt síðan menn komust upp á að prenta
liana. Áður voru bækurnar skrifaðar, eins og eg
liefi minnst á. Það er ekki liægt annað en geta í
þessu sambandi þeirra manna, sem lil'ðu i klaustr-
unum, munkanna. Þeir skrifuðu feiknin öll af bók-
um. Sumir þeirra gerðu ekki annað. Yið eigum
þeim að þakka, að mikið af þekkingu manna á
vmsum hlutum liefir ekki gleymst.
109