Æskan - 24.12.1922, Blaðsíða 4

98
Æ S K A N
JÓLIN
I
i i
\jx þah vœmz ©ngin jóZ/
Eflir Kjcld Slub.
I
I
IKAN án sunnudagsins væri
eins og blaðlaust tré, blóma-
laus blómgarður eða arin-
laust herbergi í vetrarkulda.
Þessi orð las ég einu sinni þegar
ég var lítill og þau festust í minni
mínu og ég hefi aldrei getað gleymt
þeim síðan. Auðvitað hefi ég skilið
þetta betur eftir að ég þroskaðist, en
samt sem áður var mér þá munurinn
ljós. En — hugsið ykkur nú ef það
væru engin jól! — Engin slík hátíð
til að þrá og hlakka til! Aldrei taldir
dagarnir þangað til hún kæmi! Ekkert
jólatré, jólakerti, jólamatur; engar
jólagjafir og — enginn Jesús til að
sijnja um og fagna! Haldið þið ekki,
börn, að þá væri árið ykkur, og okkur
hinum fullorðnu líka, eins ogblaðlaust
tré, blómlaus garður og arinlaust her-
bergi í vetrarkulda?
En Guði sé lof — við eigum jólin
— og jólagleðina. Og þau koma til
okkar með ljós og gleði einnig í ár;
eins og björt engilvera klædd í hrein-
leikans hvíta skrúða, vilja þau heim-
sækja hvert mannsbarn og gleðja sináa
og stóra með hinum gamla en þó eilíf-
Iega nýja jólaboðskap:
»/ dag er gður frelsari /æddurla
Þvi jólin eigum við Jesú að þakka.
í*ví megið þið ekki gleyma, þegar þið
hýr og glöð safnist um jólatréð. Hann
kom frá Guði í vorn dimma og synd-
spilta heim lil þess að opna oss
himnahliðin.
Jólatréð, öll jólaljósin og jólagjaf-
irnar á alt að minna okkur á Jesú,
sem sjálfur er mesta og dýrmætasta
jólágjöfin.
Ættum við því ekki að vera glöð
og þakklát við hann, elska hann
framar öllu öðru og þjóna honum í
auðsveipni?
Við viljum þá líka gleðjasl af því
um þessi jól að við eigum jólin og
þakka Jesú, sem gaf okkur þau. Þá
söfnumst við saman og höldumst í
hendur með pabba og mömmu og
systkinum okkar og syngjum honum
lof og dýrð, sem fæddist fyrstu jóla-
nóttina. Og meðan við sjálf fögnum
og gleðjumst, þá sendum hlýja hugsun
til allra þeirra mörgu barna, sem
engin jól eiga, — engrar jólagleði
njóta. — Þau eru mörg hér á okkar
landi, en þó enn þá miklu fleiri úti
í stóru löndunum, sem enn flaka i
sárum eftir hörmungar stríðsáranna,
þar sem hungur og neyð ríkir.
Eigum við ekki að minnast þeirra
og biðja Guð að líta i miskunn til
þeirra og senda þeim þó ekki væri
nema lítið geislabrot frá jólastjörnunni.
Og margföld yrði jólagleði okkar, ef
við sjálf gælum lagt þeim lið, sem
líða, með litlum skerf.
Hugsið ykkur, að það væru engin
jól! — En Guði sé lof, við eigum
jólin. Því eru »blóm í blómgarðinum
og hlýja í herberginu«, og meðal vor
stendur Jesús og býður öllum ungu
vinunum sínum
gleðileg jóll
Sj. .].