Æskan - 15.12.1925, Blaðsíða 33

Æ S Iv A N
125
*****************************************
*** ***
** Dýrðlegur atburður. *;
* *
$$ Æfintýri eftir Evu Hjálmarsdóttuv. #*
*** ***
*****************************************
var austur á Gyðingalandi.
tið hús stóð utarlega í borg-
ni Betlehem. I
ú bjó ekkja með
tvö börn. Þau voru bæði
ung og gátu því ekki unnið
fyrir sér. Og af því ekkjan
var svo fátæk, átti hún fult
í fangi með að vinna fyrir
þeim öllum og svo hafði
það bæzt þar ofan á, að
bæði börnin höfðu veikst og
hún átti mjög erfitt með að
fara nokkurn tíma frá þeim
og varð því fljótt þröngt í
búi, þegar hún gat ekki
unnið, og börnunum þyngdi
stöðugt og leit nú ekki út
fyrir annað en þau myndu
deyja þá og þegar.
Matarlaust var orðið í kot-
inu og konan sat hungruð
og grátandi yfir dauðvona
börnunum. í*á var klappað
á hurðina og nágrannakon-
an gekk inn með körfu í
hendinni; hún var með mat
í lienni til að færa konunni.
»Aumingja Sara mín«,
sagði hún blíðlega, »þú verð-
ur að fyrirgefa, hvað ég kem
seint; maður er alt af svo
eigingjarn, að láta sjálfan sig
og sína sitja fyrir«.
»ísraels guð munlaunaþér,
Elísabet«, sagði Sara. »Éghef
ekki gelað farið frá þeim til vinnunnar svo
lengi, þau hafa verið svo ákaflega veik, og
ég er hrædd um að þau deyi þá og þegar«.
»Guði er ekkert ómáttugt«, sagði Elísa-
bet. »Eins og hann leiddi ísraelsbörn yfir
eyðimörkina, eins mun hann
gefa börnunum þínum heils-
una aftur«.
Svo fóru þær að stumra
yfir börnunum og reyna að
gefa þeim mjólk. Þau voru
mjög máttfarin og gátu varla
rent niður.
»Rakel hefir verið mikið
veikari en Elí«, sagði Sara,
»en þó hef ég litla von með
hann nú. Eg fer að verða
þróttlaus að vaka lengur yfir
þeim«.
»Það eru svo margir að-
komandi í bænum núna«,
sagði Elísabet. »Ég skal
reyna að ná í einhverja góða
konu til aö hjálpa þér«.
»Ég hef nú verið að liugsa
til hennar Leu gömlu í litla
húsinu við götuna; en ég hef
engan haft til að senda til
hennar; hún er alt af hjálp-
söm og nákvæm við sjúka«.
»Ég skal láta liana ltut
mína hlaupa til hennar og
biðja hana að koma til þín«,
sagði Elísabet. »Og vertu
blessuð og líði þér vel«.
»Guð launi þér hjálpina
og vertu sæl«, sagði Sara.
Stundu siðar kom Lea til
Söru og færði henni brauð
og geitamjólk.
»Alt af er það eins að leita til þín,
Lea mín«, sagði Sara.