Valsblaðið - 01.07.1958, Blaðsíða 8

VALSBLAÐIÐ
S
högum vorum, ef vér viljum
muna til hans á öllum vegum
vorum, muna til hans í vinnu
vorri og hvíld, í leik vorum og
list, í samböndum vorum við aðra
menn, þá verða áhrifin af lífi
voru blessun; og blessun Guðs
gjörir oss sæla.
Ekkert er eins „heilnæmt fyrir
líkama vorn og hressandi fyrir
bein vor“ eins og það að ganga
á Guðs vegum. Þá verða vorir
stigir hans vegir. Mundu það
ungi knattspyrnumaður. íþrótt
þín er göfug og fögur; og þú get-
ur haft hana helgaða Drottni, svo
að vegir þínir á knattspyrnu-
svæðinu verði vegir Drottins.
Þegar knattspyrnuvöllur K. F.
U. M. var vígður, þá var sagt:
„Yfir svæðinu markanna milli
stendur letrað í stórum boga:
Ávarp séra Fr'iðriks
Framhald á bls. 6.
skeð í gær. Síðar varð ég mér
úti um enskar og danskar bækur
um knattspyrnu og kynnti mér
hana enn betur.
Fram hjá þessum fyrstu kynn-
um mínum af Val get ég ekki
gengið, er ég minnist samskifta
okkar, vegna þess að hún hafði
svo mikil og víðtæk áhrif á við-
horf mitt til íþrótta almennt.
Og það vil ég segja nú, að
af hinum innri starfsgreinum
KFUM var mér hvað kærust
starfsemi Vals. Ég er hróðugur
yfir þeim þætti, sem mér hefur
auðnast að fá í sögu Vals og ég
gleðst yfir gengi Vals á íþrótta-
sviðinu og í félagsstarfinu, yfir
heimili Vals að Hlíðarenda með
víða velli og mikið íþróttahús. Og
nú þegar ævi mín nálgast leiks-
lok, þá vil ég æskja þess, að sam-
úð og skilningur mætti ávalt
ríkja milli Vals og KFUM. Ég
óska svo Val allra heilla, megi
hann ávallt bera hreinan og fág-
aðan skjöld og vera frægastur
fyrir það, að vera hugsjón sinni
ávallt trúr.
Valsmenn, þökk fyrir komuna,
hyllinguna og árnaðaróskirnar.
Guð blessi ykkur.
„Helgað Drottni", og „hið trúaða
hjarta sér það ávallt“. Mundu því
til Drottins, er þú leikur, og
leiktu svo að þú vitir, að það sé
samboðið Drottni. Leiktu með
kappi og fjöri, en leiktu með
drengskap og fegurð. Leiktu með
atorku og ósérhlífni, en leiktu
með fullkomnu valdi á sjálfum
þér, án eigingirni og yfirlætis.
Gættu vel að sannleikanum og
vandaðu orð þín og framkomu
eins og þú værir á heilögum stað.
Það er mannlegt að vilja vanda
sig, þegar ótal augu hvíla á leik
þínum, en mundu, að einn er
ávallt áhorfandi, og það er Guð;
reyndu að leika þannig, að hann
einnig geti glaðst af leik þínum.
Þetta veri þá sérstaklega í dag
sagt við þig, sem hér ert á heil-
ögum stað, þú meðlimur „Vals“,
knattspyrnufélags K. F. U. M. —
Þú mátt gleðjast yfir því, að Val-
ur hefur nú unnið diengilegan
sigur eftir margra ára trúfast
starf; þú mátt gleðjast yfir þeirri
sæmd, að þitt félag hefur fengið
nafnbótina: „Bezta knattspyrnu-
félag íslands", en mundu að
vandi fylgir vegsemd hverri, og
þú átt framvegis að keppa að því,
að Valur eigi þetta nafn með
réttu og fái haldið því sem lengst.
En það verður því aðeins að hver
einstaklingur og félagið yfir höf-
uð muni eftir Drottni á vegum
sínum og íþróttastarfi. Þá mun
það æ betur geta rækt þá skyldu
sína að sýna, hvernig helga má
Guði líkamlega íþrótt; og þá
verður þessi íþrótt ekki aðeins
heilnæm fyrir líkamann og hress-
andi fyrir beinin, heldur einnig
göfgandi fyrir andann og mennt-
andi fyrir sálina. En af þessu
þrennu samanstendur maðurinn,
og postuli Drottins þráir: „að
gjörvallur andi yðar, sál og lík-
ami varðveitist ólastanlega við
komu Drottins vors Jesú Krists“.
Það hafa verið þeir tímar, að
kristnir menn hugsuðu eingöngu
um andann, og drógu sig út úr
mannlegu félagi til þess að þjálfa
andann sem mest í fullkominni
þjónustu Guðs. En Jesús gaf ekki
það boð lærisveinum sínum, held-
ur: „Farið og gjörið þjóðirnar
að lærisveinum og kennið þeim
að halda sem ég hef boðið yður“.
— Það hafa aftur verið þeir tím-
ar, að menn hugsuðu eingöngu
um lærdóm og menntun sálarinn-
ar, og urðu nokkurskonar lær-
dómsvélar, en vanræktu líkama
og anda. Enn hafa verið þeir tím-
ar, þegar menn hugsuðu ekki um
annað en líkaman og þjálfuðu
hann einan; þeir gátu líka feng-
ið sterkan búk og stinna vöðva,
en svo var allt þeirra ágæti talið.
— Það fullkomna er, að gjörvall-
ur maðurinn, líkami. sál og andi,
þroskist sem mest alhliða og
jafnhliða. í því er full fegurð, og
það er Guðs vilji. Án þess má
minna á að postulinn, sem hafði
mætur á líkams íþróttum og dró
marga undursamlega lærdóma af
íþróttalífinu, segir: „Líkamleg
æfing er til lítils nýt, en guð-
hræðslan er til allra hluta nyt-
samleg“ og þá einnig nytsamleg
til þess að líkamleg æfing verði
um leið blessunarrík æfing fyrir
allan manninn. „Son minn!“ seg-
ir orðið, „gleym ekki kenning
minni“. — Svo segir Drottinn.
Og þér, sem nú fáið að vera
viku hér í Vatnaskógi á heilögum
stað; hafið einnig hugfast, að það
er náðartími sem Guð ætlast til
að verði yður nytsamur, og
þroski og göfgi allt hið góða, sem
í yður er. Hafið hugfast, að einn-
ig rjóðrið vort er helgað Guði,
einnig sú áskrift stendur hlið-
anna milli yfir rjóðri voru. —
Látum þá þenna náðartíma ekki
verða til ónýtis, en kostið kapps
um að taka framförum í öllu
góðu. Látið gleði yðar vera
hreina, göfuga og sanna, og þá
mun skógardvölin verða „heil-
næm fyrir líkama yðar og hress-
andi fyrir beinin“. Þá munuð þér
koma aftur heim til yðar betri
en þér fóruð, betri synir, betri
starfsmenn, betri Islendingar. —
Verum þá allir samtaka í því að
styðja Guðs málefni í K.F.U.M.,
og gjöra því sóma bæði á leik-
vellinum og í útilegunum. Látum
það vera áhugamál vort sameig-
inlegt, allir vér, sem viljum vera
sannir lærisveinar Krists og trúir
K.F.U.M.
Guð hjálpi oss ölluni til þess.
Fyris Jesú skuld, Amen.