Valsblaðið - 01.07.1958, Blaðsíða 9

VALSBLAÐIÐ
9
'Jrítnam HelqaMn:
HeinrLsm.eistarakeppn.Ln
í knattspyrnu 1958
í Svíþjóð
SraAilía tiart AigutrJeqari
Þegar skrifa á stutta yfirlits-
grein um lokaþátt H.M.-keppn-
innar, sem fram fór í Svíþjóð
dagana 8. til 29. júní 1958, er
erfitt að velja og hafna. Þarna er
frá svo mörgu að segja sem varð-
ar snilli knattspyrnunnar, bæði
hvað snertir einstaklinga og ein-
stök lið, og svo þau mörgu spenn-
andi augna blik sem fyrir komu
í einstökum leikjum. Að það
hafi verið gert ráð fyrir því að
þarna yrði eitthvað fréttnæmt
má marka af því að á hinum
ýmsu leikvöllum voru saman-
komnir um 1300 fréttamenn frá
blöðum víðsvegar að úr heimin-
um, auk útvarps og sjónvarps,
sem lýstu leikjum, áttu nær 60
lönd þarna fulltrúa í frétta-
manna stétt.
Mismunandi leikaðf erSir.
Hér verður ekki lýst hverjum
einstökum leik, heldur reynt að
gefa svolítið yfirlit um það mark-
verðasta, sem þarna fór fram og
leikaðferðum. Ef löndunum 16,
sem til Svíþjóðar komu, er skipt
niður í fjórar ,,heimsálfur“, sem
sé: Ameríka (Suður Ameríka og
Mexiko), Austur-Evrópa, Vestur-
Evrópa og Bretlandseyjar, kem-
ur fram allmikill munur á heild-
arleik og leikaðferðum margra
landanna.
Ameríkuríkin voru einna lík-
ust hvað leikaðferð snerti, þann-
ig að leikni og stuttur samleikur
sat þar í fyrirrúmi. En kannske
er það þó fyrst og fremst ein-
staklingsafrekin, sem þeir einkum
dá og einkenna leik þeirra.
Leikni þeirra er frábær, og það
svo að manni finnst stundum
ganga töfrum næst. Brasilíu-
menn áttu þar mesta snillinga,
og má þar nefna Didi innherjann,
hinn 17 ára Pele (Svarta Pétur),
Garrincha. en þeir gleyma ekki
samleiknum, þegar á reynir, sbr.
leikinn við Rússa, sem var talinn
besti leikur mótsins, og einnig
úrslitaleikinn við Svía. Sendingar
þeirra eru í samræmi við leikn-
ina. Lakasta liðið frá Ameríku
var Mexiko, en það einkennilega
var, að einstaklingarnir voru
góðir. en þeir gleymdu að flýta
sér að marki mótherjans, í á-
nægjunni yfir að leika með knött-
inn og þegar þeir voru tilbúnir,
var búið að loka markinu. Þeir
náðu þó jafntefli við Wales, og
sjaldan munu ánægðari leikmenn
hafa yfirgefið leikvöll en í það
sinn.
Argentína olli miklum von-
brigðum í mótinu, og þá ekki
sízt í heimalandi sínu, og fengu
„heitar móttökur“ í Buenos
Aires, og þurfti 500 lögreglumenn
til þess að gæta þeirra fyrir
30.000 æstra knattspyrnuunn-
enda, og tókst það með hjálp
slökkviliðsmanna og vatns, sem
kældu hið heita blóð.
Austur-Evrópa, Rússar skera sig
svolítið úr.
Austur-Evrópa notar yfirleitt
stutta samleikinn, en samhæfir
hann þó nokkuð við lengri send-
ingar. Samleikur þeirra er liarð-
ur og skiptingar miklar og
knötturinn er látinn ganga hratt
frá manni til manns. Þeir hafa
ekki miklar tilhneigingar til þess
að gera gælur við knöttinn að
óþörfu. Leikur Ungverjanna við
Svía var gott dæmi um þetta.
Samleikurinn gekk með leiftur-
hraða fram völlinn, en Ungver.j-
arnir höfðu ekki í fullu tré við
vörn Svíanna, sem var föst fyrir.
Þeir fundu ekki leiðin í markið
og var því líka um kennt, að
þeir hefðu ekki notað Hidegkuti
til að skipuleggja sóknina, en
hann þótti of seinn. Samleikur
Ungverjanna var mun nákvæm-
ari og léttari en Svíanna.
Leikur Tékka við Argentínu
var líka gott dæmi um stutta
og hraða samleikinn, þar sem
skiptingar voru tíðar. Langsend-
ingar voru mest notaðar til þess
að skipta þvert yfir völlinn, án
þess að nokkuð drægi úr hraða
áhlaupsins og tvö mörk komu
beint úr slíkum langsendingum.
Allt þetta gekk með svo mikl-
um hraða að Argentínumenn
fengu engan tíma til að leika sér.
Fóru útaf „systeminu“ og töp-
6:1, sem frægt var og eftirminni-
legt síðar. Tékkar hefðu eins
getað unnið 10:1.
Rússar skera sig nokkuð úr og
liafa að því er virðist aðhyllst
nokkuð enska knattspyrnu. Þeir
eru allharðir, og nota meira
langspyrnu en þeir gerðu áður,
og frekar en hin lönd Austur-
Evrópu. Það er ekki eins leikandi
létt yfir þeim. Að vísu lentu þeir