Afturelding - 01.12.1945, Blaðsíða 12

AFTURELDING
Medal annara orda
Áætlað var, að haustmót Hvítasunnumanna stæði
yfir frá 18.—28. okt., en það stóð mörgum dögum
lengur. Guð var sérstaklega nálægur á samkomuntun,
og Andi Guðs opinberaðist mönnum, bæði til frelsis
og helgunar. Á þessu móti sáum við það biblíulega
fyrirbæri, sem getið er um í Post. 10, 44 og lýst er með
þessum orðum: „Meðan Pétur var enn að mæla þessi
orð féll Heilagur Andi yfir alla þá, er Orðið lieyrðu“.
Einmitt þetta átti sér stað. Meðan verið var að leggja
út Guðs Orð á almennri samkomu, féll Heilagur
Andi yfir stúlku eina, er gefizt liafði Kristi, þá fyr-
ir fáum dögum. Um leið og kraftur Andans kom yfir
liana í miðjum samkomusalnum, spratt hún upp úr
sæti sínu og liávær og viðstöðulaus lofgerð brauzt
fram af vörum hennar. Nokkrir urðu dálítið ótta-
slegnir, leituðu sumir til dyra, en flestir áttuðu sig
mjög fljótt á því, og sáu og heyrðu, að þarna var
Guð vegsamaður á svo lireinan og gagntakandi hátt,
að ekki var um að villast, að þarna hafði Guðs Andi
yfirskyggt mannlegan líkama, sál og anda. Um F.lísa-
bet, móður Jóhannesar skírara, er sagt, þegar María
ávarpaði liana: „og Elísabet fylltist Heilögum Anda,
kallaði upp með hárri röddu“ o. s. frv. Svona var
það, þegar hinn sami Heilagi Andi féll yfir stúlk-
una í Filadelfíu á nefndri samkomu. Hún kallaði
upp með hárri og voldugri röddu lofgerð til hans,
sem hafði endurleyst hana. Á annarri samkomu féll
Heilagur Andi yfir aðra stúlku með líkum áhrifum
og þeim, er komu í Ijós í hitt skiptið. Þessi stúlka
var ekki í Hvítasunnusöfnuðinum, en þráði skírn
Heilags Anda og alla fyllingu fyrirheita Guðs. Eft-
ir það, eða jafnhliða og hún fékk þessa innsiglun
Guðs Anda á sál sína, varð lienni alveg Ijóst, að
hún fengi ekki fullnægju í öðru. en að fylgja öllu
Guðs Orði, og að hún yrði að taka opinbera afstöðu
með því. Gat hún þess seinna, að hún hefði feng-
ið meiri styrk með þessari snertingu Guðs Anda
«n hún hefði átt áður, til þess að vera fús lil að líða
það, sem það mundi kosta hana, að taka afstöðu
með allri kenningu Guðs Orðs. Stuttu á eftir gekk
hún inn í Hvítasunnusöfnuðinn.
Við þorum ekki að segja, hversu margir hafi kom-
izt til raunverulegs afturhvarfs á þessum tíma, en
það leyndi sér ekki, að Guðs Andi sannfærði marga.
Á fremur stuttum tíma upp úr mótinu gengu 12 í
söfnuðinn, 9 skírðust þá um leið, en 3 voru áður
skírðir og annars staðar. En nú sannfærðust þeir
um, að þeim sem skírast, er ætlað að taka afstöðu
til hinnar postullegu kenningar um leið. Þetta sýn-
ir Orð Guðs ótvírætt. Post. 2, 41—42; Post. 16, 4—5.
Eins og Andi Guðs opinberaðist á meðal okkar
á þessu móti, er ekki um það að villast, að Guð leil-
ar eftir opnum dyrum að lijörtum barna sinna, til
þess að mega opinbera dýrð sína á miklu víðtækari
liátt en hingað til hefir þekkzt — minnsta kosti hér-
lendis. Getur nokkrum sannkristnum manni dottið
í hug, að á sama tíma, sem myrkravaldið færist svo
mjög í aukana, Jiá sé heilögum og almáttugum Guði
sama um Jiað, Jió að börn hans gangi um ineð lít-
inn og takmarkaðan kristindóm í hjörtum sínum Qg
h'fi? Nei, Jiá væri hann ekki vandlátur Guð! Þegar
syndin og myrkrið margfaldast, sem nú ber raun
vitni, þá er Jnið blygðunarvert fyrir kristinn mann
að láta sem svo, að Guð sé nægjusamur um heiður
sinn. Þvert á móti vill liann fá að gefa hlessun sína
og kraft svo örlátlega til hinna kristnu, að ljós þeirra
skíni því skærar, sem myrkrið verður meira. Heil-
brigð skynsemi neitar öllu öðru. Við, sem kristin
viljum vera, erum allt of lítiljiæg, að gera okkur
ánægð með það litla, þegar Guð býður okkur nægt-
irnar, til Jicss að málstaður hans standi ekki liöll-
um fæti fyrir valdi myrkursins.
Ef lil vill er kraftaverkiö, 6em skeði á Gísla Gísla-
syni á Elliheimilinu í haust, og flest blöð liafa skrif-
að um, hvell rödd Drottins til sljórra barna sinna
um Jiað, að vakna upp og vænta þess kraftar, sem
gefur kristindóminum Jiá sömu dýrð, sem yfir hon-
um var í upphafi. En til Jiess að það megi verða,
verðum við að byrja á Jiví, að beygja okkur fyrir
Orði Guðs og viðurkenna, að Jiað sé allt jafnnauð-
synlegt fyrir okkar daga, sem fyrstu (laga kristninn-
ar. Við verðum að viðurkenna og lieiðra Orð fyrir-
heitanna, áður en við væntum þeirrar blessunar og
Jiess kraftar, sem í fyrirheitinu felst. Vanmetum
við aftur á móti heilagt Orð Guðs, á hvaða sviði
sem er, Jiá reisum við liönd gegn Jieirri blessun, sem
Guð hafði ákvarðað að skyldi falla í okkar skaut, ef
við tækjum á móti Orðinu í trú.
Síðan kraftaverkið skeði á Gísla Gíslasyni hefir
1700 manns komid til hans og talað við liann, og
allir hafa sannfærzt um kraftaverkið. Hitt hefir vald-
ið Gísla hryggð, að margri vilja ekki þakka Kristi
kraftaverkið, heldur aðeins Guði, án Krists. Eru Jiað
guðspekin og andatrúin, sem Jiar láta á sér kræla,
sem vilja ganga fram hjá Krisli, sem endurlausn-
ara mannanna fyrir fórnarhlóð lians. En Gísli and-
mælir Jiessu ákveðið. Hann segir með orðum Ritn-j
ingarinnar, að án Krists liöfum við engan aðgang!
að Guði. Kristur birtist mér, segir hann, til Krists
var ég að biðja í hjarta mínu, Jiegar þetta skeði og
76