Afturelding - 01.04.1961, Qupperneq 8

AFTURELDING
SÖFNUÐURINN
Framh. af síðu 21.
sem Jesús Kristur er hirðirinn. 1
þessu samhengi er talað um hann í
eintölu.
En svo aftur á móti myndast
margir söfnuðir innan hins stóra
alheimssafnaðar, sem eru staðbundn-
ir söfnuðir.
í hverri borg sem lærisveinar
Drottins boðuðu Orðið í frumkristn-
inni, og sálir frelsuðust, þar mynd-
aðist að sjálfsögðu hópur trúaðra,
sem hóldu sér saman til andlegrar
uppbyggingar og útbreiðslu fagn-
aðarerindisins. Þannig myndaðist á
lífrænan hátt hinn staðbundni söfn-
uður, sem hafði svo Biblíulegt fyrir-
komulag.
Fleirtalan kemur greinilega fram
í bréfum Páls, þar sem segir: Allir
söfnuðir Krists senda yður kveðju.
Róm 16,16.
— Heldur og allir söfnuðir heið-
ingianna. Róm 16,4.
Asíu söfnuðir biðja að heilsa yð-
ur. 1. Kor. 16,19.
Söfnuðirnir voru og eru hið and-
lena heimili, þeirra sem frelsast.
Þar fá þeir leiðbeiningar, áminn-
ingar, — já andlegt uppeldi.
Eins og heimilið er nauðsynlegt
fyrir barnið, þannig er söfnuðurinn
nauðsynlegur fyrir hinn frelsaða.
Innan hinnar stóru fjölskyldu alls
mannkyns eru margar fjölskyldur,
og hver maður álýtur það sitt mesta
lán að eiga gott heimili, ef hann
kann gott að meta, þar sem hann
nýtur góðrar aðhlynningar og upp-
fóstrunar.
Ef heimilin hrynja, hrynur og
þjóðfélagið, því að styrkur þjóðfé-
lagsins er styrkur heimilanna.
Til þess að verða meðlimur í fjöl-
skyldu Guðs hér á jörðu, þarf hver
og einn að endurfæðast. Það er ekki
nóg að taka á móti kristinfræðinni
eingöngu, og láta svo innrita sig í
söfnuð Guðs eins og í hvert annað
félag. Nei, — hjartað þarf að um-
skanast og verða hreint fyrir Guði.
Undur safnaðarins er því það
kraftaverk sem á sér stað í hjörtum
þeirra sem taka á móti Kristi Jesú
sem sínum persónulega frelsara, og
Guð býr í söfnuðinum eftir þeim
mæli, sem hann fær rúm í hjörtum
safnaðarmeðlimanna. GarSar Ragnarss.
Spurt ogr §varað'
SPURT: Hvernig ber að skilja orð-
in í Matlheusar guðspjalli 24,14:
„Því að margir eru kallaðir, en
fáir útvaldir.“
SVAR: Náðarkall Guðs til mann-
anna kemur ekki þannig, að einum
sé ómögulegt annað en taka á móti
því, en öðrum alls ekki, þó að
hann heyri það eins og hinn. Tveir
eða fleiri menn fá sama kall, verða
sannfærðir um veginn, en aðeins
einn eða tveir sinna því og taka
sinnaskiplum. „Maður nokkur gerði
mikla kvöldmáltið og bauð mörg-
um,“ segir Jesús í Lúk. 14. En allir
afsökuðu sig og höfnuðu boðinu.
Þessir menn voru allir kallaðir, en
enginn þeirra var útvalinn.
Guð hefur ekki ætlað suma til
eilífs hjálpræðis, en aðra til glötun-
ar. Guð vill ekki dauða syndugs
manns, segir Biblían. Það er vilja-
ákvörðun að taka afstöðu með
Kristi og láta frelsast, en það er
líka viljaákvörðun að hafna hjálp-
ræðinu, eftir að maðurinn hefur
fensrið þekkingu á veginum. Orðin
í Rómverjabréfinu 8,29: „því að
þá sem hann þekkti fyrirfram, hef-
ur hann og fyrirhugað,11 sýna að-
eins það, að Guð í alvitund sinni,
veil og þekkir fyrirfram, hverjir
munu taka náðarkallinu, og hverjir
ekki. Þess vegna getur Biblían sagt:
„Þá sem hann þekkti fyrirfram
hefur hann og fyrirhugað“. Mér
er kunnugt um bændahöfðingja á
Islandi, sem bauð öllum sveitung-
um sínum til veglegrar brúðkaups-
veizlu dótlur sinnar. Margir komu,
en hreint ekki allir, til mikillar
hryggðar fyrir bændahöfðingjann.
Allir í sveitinni voru kallaðir, en
aðeins þeir sem komu voru útvaldir.
Þetta er rétt mynd upp á það að
vera „kallaður“ og „útvalinn".
ar þú — það var Davíð — heyrir þyt af ferð í krónum bakatrjánna, þá
skalt bú hraða þér, því að þá fer Drottinn fyrir þér, til þess að ljósta
Filista.“ (2. Sam. 5,24). Þegar himnesku hersveitirnar gengu inn á orrustu-
völlinn með Guðs lýð, í þetta skipti, þá fór sú mikla sveit svo hratt, að það
mátti hevra þvtinn af framhjágöngu þeirra í krónum trjánna. Og Biblían
bætir við: „Og Davíð eerði eins og Drottinn bauð honum, og vann sigur
á Filistum frá Geba alla leið til Geser.“ Ekkert stríð getur tapazt þeim, sem
englar Guðs standa í stríði með.
í annarri bók Konunganna, sjöunda kafla segir frá því að öflugur óvina-
her hafi allur saman hrokkið á flótta — ekki af því sem hann sá, heldur
af því sem hann heyrði. Og hvað var það? Biblían lýsir því svona: „Drott-
inn hafði látið heyrast í herbúðir Sýrlendinga vagnagný og jódyn, gný af
miklu herliði.“ Þannig var þyturinn af hinum himnesku liðsveitum, sem
sendar voru Guðs fólki til hjálpar í þetta skipti. Allir óvinirnir hrukku
undan og lögðu á hraðan flótta.
Hinn mikli „fyrirliði fyrir hersveit Drottins“ er Jesús Kristur. Þess
vegna sungu þeir sem höfðu reynsluna: „Drottinn er stríðshetja, Drottinn
er nafn hans.“ Framh.
24 !