Afturelding - 01.12.1962, Blaðsíða 2
(Stuðiaberg í Dverghömrum á Síðu).
Ilaínaði ráðherra§töðu — eo . . •
Þegar ritstjóri Aftureldingar var
í Svíþjóð s.l. sumar, var sagt frá
því á fjölmennri tjaldsamkomu, að
næsta dag mundi Ephraim Kay-
umba frá Kongó koma til borgarinn-
ar og jafnframt tala á tjaldsam-
komunni sama kvöld. Þar sem all-
mikið hafði verið talað um mann
þennan, margra hluta vegna, vakti
þetta nokkra eftirvæntingu hjá fólki
að sjá og heyra þennan mann.
Kvöldið eftir var hið stóra tjald
troðfullt. Ephraim Kayumba talaði
Guðs orð í krafti Heilags Anda, svo
að auðséð var að boðskapurinn af
vörum þessa þeldökka gáfumanns,
snerti við hjörtunum.
Ephraim Kayumba er mikill mað-
ur vexti og kveður mikið að honum.
Hann hefur notið góðrar menntun-
ar. Þegar Kongó varð sjálfstætt
ríki, var honum boðin ráðherra-
staða, en hann hafnaði tilboðinu, og
tók á sig andúð landsmanna sinna
fyrir, annarra en kristinna. Ástæðan
fyrir því, að hann neitaði að verða
ráðherra, var sú, sagði hann, „að
Drottinn minn og frelsari hefur
kallað mig til að boða fagnaðar-
erindið.“
Fyrir nokkrum árum skírði Drott-
inn hann í Heilögum Anda. Rétt
um sama leyti vitraðist móður hans
það frá Guði, að hann mundi takast
ferð á hendur til mjög fjarlægs
lands og prédika fagnaðarerindið þar
fyrir hvítum mönnum, án þess sjálf-
ur að þurfa að greiða einn eyri í
ferðakostnað. Og nú var fylling
tímans komin. Einmitt í sumar köll-
uðu hvítasunnumenn hann til Sví-
þjóðar og buðu honum að greiða
allan kostnað við ferðir hans, ef
hann vildi koma, án þess að þeir
hefðu neitt vitað um vitrun móður
hans.
Fyrir tíu árum leið Kayumba af
vondum hjartasjúkdómi. Læknar
höfðu gefið upp alla von um það að
hann fengi nokkurntíma bata. í
neyð sinni gekk hann til Krists með
sjúkdóm sinn, og Drottinn læknaði
hann fullkomlega. Og nú á síðast-
liðnu sumri feraðist hann bæði um
Svíþjóð, Finnland og Noreg og
varð mörgum til blessunar gegnum
trúarferskan vitnisburð sinn. Við
vini sína sagði hann við eitt tæki-
færi, að vel gæti svo farið að heim-
ferð hans aftur til lands síns, gæti
þýtt það, að hann þyrfti að innsigla
trú sína og köllun með blóði sínu.