Afturelding - 01.01.1984, Síða 23
Móse, Davíðs og Jóhannesar í skrif-
um þeirra. Því að Guð notaði þá
ekki sem einhverskonar sjálfvirkar
ritvélar, heldur notaði Heilagur
Andi þær gáfur og þá hæfileika er
þeir höfðu að bera. Við sjáum t.d. að
læknirinn Lúkas lagði hart að sér til
að safna heimildum í rit sín tvö.4
Of ungur
eða
En hvað eigum við við með því að
segja að Biblían sé innblásin af Guði.
Jú fyrir það fyrsta, þá er 'það orðalag
sent Biblían notar sjálf: „Sérhver
ritninger innblásin af Guði. "5 Það er
Guð sem stendur á bak við sérhvert
orð sem fram kemur í Biblíunni.
„Því að aldrei var nolckur spádómur
borinn fram að vilja manns, heldur
töluðu menn orðfrá Guði, knúðiraj
heilögum anda. "6 Og víða lesum við
orðalag eins og „Drottinn lalar" eða
„Svo segir Drottinn" eða „Orð kom
frá Drottni, “ alls yfir 3800 sinnum.7
Biblían skýrir frá atburðum fortíð-
ar, nútíðar og framtíðar og því fáum
við góða heildarmynd er við lesum
Biblíuna alla og sjáum þá áætlun
Guðs, og hvernig hún rættist. „Þvi
andi Krists, sem í þeim bjó vitnaði
fyrirfram um píslir Krists og dýrðina
þará eftir. “8
Postulasagan segir að Heilagur
Andi mælti af munni Davíðs.9 Og
Jesús leit á Gamla Testamentið sem
Orð Guðs.10 Og vitnaði til þess þá er
Djöfullinn freistaði Hans.
Þess vegna tökum við Biblíuna sem
hún er og trúum því að hún sé Guðs
orð. Og síðasta bók Biblíunnar segir
að leggi nokkur við hana, þá muni
Guð lcggja á hann þær plágur sem
hún fjallar um. Og taki nokkur af
henni þá mun Guð burt taka hlut
hans í lífsins tré og borginni helgu.11
Orð Guðs stendur stöðugra en sú
jörð er við búum á. Biblían er
innblásin af Guði og er nytsöm til
fræðslu og umvöndunar og gjörir
Guðs fólk albúið og hæft til sérhvers
góðs verks.12
sdg.
1.1. Sam. 17:32-51, 2. Dóm. 3:31, 3. Dóm.
15:15, 4. Lúk. 1:3, 5. 2. Tím. 3:16, 6. 2. Pét.
1.21, 7. Amos 3:7-8, Esek. 2:7, 8. I. Pét.
1:11,9. Post. 4:25,10. Lúk. 16:31,11. Op.Jóh.
22:18-19.12. 2. Tím. 3:16-17.
Of ungur til að hugsa um Guð!
Guð!
Of haniingjusamur til að hugsa um
Guð!
of seinn?
Of þreyttur til að hugsa um Guð!
Of gamal) til að hugsa um Guð!
Of upptckiun til að hugsa um Guð!
OFSEINT AÐ HUGSAGIVI GUÐ!