Afturelding - 01.01.1984, Blaðsíða 28

Lœrdómsríkur
draumur. 4 ámótí ]
Sanntrúaða konu dreymdi eitt
sinn, að hún sæi þrjár konur á bæn.
Á meðan þær krupu í bæninni,
kom Drottinn Jesús til þeirra.
Hann vék að einni þeirra, beygði
sig niður að henni með óviðjafnan-
legri mildi og miskunn. Um leið og
hann talaði við hana brosti hann til
hennar með geislandi kærleika, og
orð hans voru sem himneskur
hljómniður.
Frá þessari konu gekk hann til
þeirrar næstu. Hann lagði hönd
sína á höfuð henni og brosti vin-
gjarnlega til hennar.
Hinni þriðju gekk hann fljótlega
fram hjá, án þess að virðast taka
neitteftirhenni.
Nú hugsar konan, sem drauminn
deymdi, á þessa leið: Hversu mikið
hlýtur hann ekki að elska fyrstu
konuna. En hin þriðja hefir eflaust
hryggt hann óendanlega mikið, þar
sem hann hvorki sagði eitt einasta
orð við hana, né brosti til hennar.
Það vekur mér stórrar furðu að
hún skuli hafa getað hryggt meist-
arann svona mikið.
Á meðan hún stóð þarna og var
að hugsa um þetta, kom Jesús til
hennar og sagði: „Ó kona hve
sorglega rangt dæmir þú mig!
Fyrsta konan þarfnaðist allrar um-
hyggju minnar til þess að hún gæti
varðveizt á hinum mjóa vegi mín-
um. Hvert einasta augnablik dags-
ins þarfnast hún kærleika míns og
umhyggju. Hjálpar minnar má
henni aldrei verð vant undir nein-
um kringumstæðum, annars myndi
hún bíða tjón og falla frá mér.
Önnur konan aftur á móti, hefir
sterkari trú og dýpri kærleika, og
ég er viss um það, að hún heldur
fast við mig, hvernig sem hlutirnir
annars veltast og hvað sem menn-
irnirsegja.
Hin þriðja, sem ég fljótt á litið,
virtist ekkert sinna hefir trú og
kærleika af allra hreinustu tegund.
Hana fóstra ég á sérstakan hátt til
ábyrgðarmeiri helgunarþjónustu
fyrir mig. Hún þekkir mig svo
gagnkvæmt og treystir mér svo tak-
markalaust, að hún er algerlega
óháð orðum, brosum og öðrum ytri
táknum um nærveru mína. Hún
hvorki forherðist né missir þrek
hvaða þrengingar sem mæta henni.
Hún trúir látlaust og skilyrðislaust
á mig, þótt skynsamlegar ályktanir
og uppfyndingasamar hugsanir vilji
gera uppreisn í hennar mannlega
hjarta. Þetta gerir hún vegna þess
að hún veit að allt sem ég læt fram
við hana koma miðar henni til ei-
lífrar farsældar, enda þótt hún sjái
ekki skýringuna á því, en hún sér
hana síðar.“
„Korsets seier“. (Á. E. íslensk-
aði).
Afturelding 4. tbl. 1936, bls. 46.
Maður nokkur að nafni Arm-
strong, kom eitt sinn í lítið þorp, til
að hafa kristilegar samkomur. í
þorpinu bjó læknir, sem ekki trúði
öðru en því, sem hann sá eða þreif-
aði á. Hann var alþekktur fyrir
andkristilegar skoðanir sínar, og nú
vildi hann gera árás á prédikarann.
Hann bað vini sína og kunningja að
koma líka og hlusta á.
Hann byrjaði með að spyrja: „Tal-
ið þér um sálina í ræðum yðar?“
„Já.“ „Hafið þér séð sál?“ „Nei.“
„Hafið þér heyrt sál?“ „Nei.“ Hafið
þér bragðað sál?“ „Nei.“ „Hafið þér
fundið lykt af sál?“ „Nei.“ „Hafið
þér tilfinningu f sálinni?" „Já, Guði
sé lof, það hefi ég,“ svaraði Arm-
strong. „Ágætt,“ sagði læknirinn,
„fjórir á móti einum að sálin er ekki
til.“
Því næst spurði Armstrong: „Þér
eruð læknir?" „Já.“ „Hafið þér séð
sársauka?" „Nei.“ „Hafið þér heyrt
sársauka?" „Nei.“ „Hafið þér bragð-
að sársauka?" „Nei.“ „Hafið þér
fundið lykt af sársauka?" „Nei.“
„Hafið þér fundið sársauka?" „Já.“
,Ágætt, þá hefi ég fjóra á móti
einum að ekki er til sársauki. Þó
trúið þér og vitið, að til er sársauki,
eins og ég trúi og veit, að til er sál.“
Afturelding 1. tbl. 1938,bls. 7