Afturelding - 01.12.1987, Blaðsíða 21

ist ekki. Oft er því haldið fram
að orsökin sé slæmt samband
foreldranna, eða foreldra og
barns. Stjórnsöm móðir, at-
kvæðalítill faðir, ófullnægð kyn-
hvöt á unga aldri, röng fræðsla
um kynlífið, einangrun frá hinu
kyninu — allt eru þetta þættir
sem taldir eru til orsaka samkyn-
hneigðar.
Hér vil ég bera fram aðvörun.
Táningur sem býr með öðru for-
eldri sínu, þarf ekki að óttast
það að verða samkynhneigður.
Það er hugsanlegt að foreldrarn-
ir séu fráskildir, eða móðirin
ráðrík og faðirinn gunga, en það
þýðir ekki að þú verðir samkyn-
hneigð(ur). Ég hef talað við
mörg hundruð samkynhneigðra
og komist að þeirri niðurstöðu
að margir eru orðnir þannig
vegna þess að þeir hafa sökkt sér
niður í klámrit fyrir samkyn-
Imeigða og gert tilraunir, til þess
að komast að því hvernig það sé.
Sumir viðurkenna ALLT of
seint: „Ég var bara forvitinn, en
nú er égfastur. Ég get ekki hætt.
Hugsaðu þér, fyrir aðeins tveim-
ur árum vissi ég ekki einu sinni
hvað orðið þýddi. Nú er ég einn
af þeim.“ Samkynhneigð orsak-
ast ekki af efnafræðilegu ójafn-
vægi í kirtlum. En hún getur hins
vegar stafað af andlegu ójafn-
vægi.
Það er fráleitt að kalla nokk-
urn samkynhneigðan sem aðeins
einu sinni hefur haft mök við
manneskju af sama kyni. Oft er
fólk hrætt við að verða samkyn-
hneigt vegna eins óheppilegs at-
viks.
Samkynhneigðir reyna alltaf
að láta líta út fyrir að þeir séu
fleiri en þeir raunverulega eru.
Fjöldi þeirra fer vaxandi, en þeir
eru samt einungis lítill hópur í
samanburði við allt mannkyn.
Þeir, sem alfarið hafa gefið sig
samkynhneigð á vald, halda því
fram að við höfum öll snert af
samkynhneigð og getum orðið
meira samkynhneigð en gagn-
kynhneigð. Þetta er fjarstæða.
Mörgum ungmennum, sem hafa
haft reynslu af samkynhneigð,
hefur tekist að gleyma henni og
eru hamingjusamlega gift og
eðlileg. Þau eru heppin. Margir
vinna aldrei bug á þessu. Þeir
sitja fastir.
Það er hægt að bera sérstakar
tilfinningar til einhvers, eða eiga
kærleiksríkt og virðingarfullt
samband við einhvern af sama
kyni, án þess að það þurfi að
bera vott um samkynhneigð.
Tveir drengir eða tvær stúlkur
geta verið sérstaklega góðir vin-
ir, eins og Davíð og Jónatan í
Biblíunni. En það er ekki kyn-
ferðislegt samband. Óttastu
aldrei að góður vinskapur muni
afvegaleiðast eða að þú hafir
duldar tilhneigingar.
Þú verður að óska eftir
breytingu
Samkynhneigð er ekki sjúk-
dómur. Samkynhneigðir geta
breyst, og það gerist. Samkyn-
hneigð, hversu sterk sem til-
hneigingin er, þarf ekki að vera
varanleg. Fólk undir 25 ára
aldri, sem hefur ekki fastbundist
neinni ákveðinni manneskju,
hefur mesta möguleika á að
losna. Fáeinir vaxa frá þessu, en
flestir þeir sem orðnir eru fastir í
samkynhneigðinni, eiga litla
möguleika á að breytast, nema
þeir verði algjörlega miður sín
yfir ástandinu og óski eftir breyt-
ingu. Rannsókn nokkursýndi að
af 300 samkynhneigðum létu
aðeins 3% í ljós ósk um breyt-
ingu. Samkynhneigðir gorta
gjarnan af lífsháttum sínum og
vilja ekki hjálp. Hjálp er einung-
is möguleg ef hinn samkyn-
hneigði sjálfur vill víkja frá villu
síns vegar. Nú á dögum ríkja
mörg mismunandi viðhorf
gagnvart því hvort hægt sé að
veita samkynhneigðum hjálp,
en ég get sýnt fram á eftir alla þá
vitnisburði sem ég hef heyrt, að
menn eiga möguleika á að breyt-
ast. Þetta er ekki vonlaust
ástand. Guð hefur mátt til að
breyta jafnvel mannlegu eðli.
Ég hef aldrei hitt verulega
hamingjusaman samkynhneigð-
an mann. Þeir eru flestir daprir,
einmana, skömmustulegir, fullir
sektarkenndar og þjáðir. Ein-
manaleiki lýsir ástandi þeirra
best. Stærstu sanrtök samkyn-
hneigðra í Ameríku, The
Matachine Society, gefur eftir-
farandi aðvörun: „Við erum
ekki að sækjast eftir nýjum fé-
lögum. Þvert á móti, með tilliti
til eigin reynslu okkar — niður-
lægingar, skammar og sektar-
kenndar, sem svo margir okkar
hafa þjáðst af — viljum við
ákveðið ráðleggja þeim, sem
ekki hafa enn gerst virkir homm-
ar eða lesbíur, en velkjast í vafa,
að velja hina leiðina ef þeir
geta.“
Líf samkynhneigðra er fullt af
sjálfsvorkunn, óuppfylltum ósk-
um, sálarflækjum, vanmeta-
kennd og örvæntingu. Ég hef
heyrt einstaka homma gorta af
því að þeir séu frjálsir og að þeir
séu ánægðir með það líf sem þeir
lifa, en þeir ljúga. Þeir hafa
þaggað niður í samvisku sinni,
en það koma alltaf tímabil þegar
þeir eru þunglyndir og sorg-
mæddir.
Ekki sérstök fordæming
Það er hreint og beint ekki
satt að Guð taki samkynhneigða
Framhald á bls.46.