Afturelding - 01.12.1987, Blaðsíða 23
kraftaverkum. Orðfæri gríska
textans gefur til kynna að Föbe
hafi innt af hendi svipaða þjón-
ustu og karlmennirnir samherjar
hennar.
I þriðja versi sama kafla
(Rómvbr. 16), sendir Páll kveðj-
ur til Prisku (Priskillu) og manni
hennar Akvílasi, „samverka-
mönnum í Kristi Jesú.“ Þetta
orðalag, segir Adolf von Harn-
ack, gefur til kynna að þau liafi
verið atvinnutrúboðar og kenn-
arar. Þegar kirkjufaðirinn Krý-
sostóm umskrifaði Postulasög-
una 18:26 gekk hann svo langt að
sleppa alveg nafni Akvílasar, og
nefnir einungis Prisku sem
kennara Appólosar. Jafnvel
Tertúllíus, þótt hann sé ekki
þekktur fyrir að hafa borið
mikla virðingu fyrir konum,
undirstrikar þetta með því að
skrifa: „Heilög Priska boðar
fagnaðarerindið.“ Páll segir
ekki aðeins að þau hafi hætt lífi
sínu hans vegna, heldur að allar
kirkjur meðal heiðingjanna séu
þeim þakklátar, og það sýnir að
þjónusta þeirra hefur verið út-
breidd.
Meðal annarra í upptalningu
Páls í Rómverjabréfinu 16 eru
„María, sem mikið hefur erfiðað
fyrir yður“ (6.v.); Narkissus,
semvirðist verabústjóri. (11.v.);
„Trýfæna og Trýfósa, sem hafa
lagt hart á sig fyrir Drottin“
(12.v.); og „Persis, hin elskaða,
sem mikið hefur starfað fyrir
Drottin" (12.v.) Síðan er móðir
Rúfusar (16:13), Júlía, systir
Nerevs og Ólympas (15.v.).
Eitt mjög forvitnilegt nafn er í
sjöunda versi. Það er Júnías,
sem „skarar fram úr meðal post-
ulanna,“ einn af „ættingjum . . .
og sambandingjum“ Páls. Þrátt
fyrir að nafnið sé karlkyns í nýrri
þýðingum Ritningarinnar, er
álitið að upphaflega hafi það
verið kvenmannsnafnið „Jún-
ía“. Flestir ritskýrendur fyrri
alda eru sammála um þetta.
Krýsostóm skrifar: „Ó, hve mik-
il var helgun þessarar konu að
hún skyldi verða talin verð þess
að kallast postuli.“ Það er
áhugavert að hugsa til þess að
kona skuli hafa verið talin með
postulunum á dögum frumkirkj-
unnar.
Burtséð frá þeim áhugaverðu
möguleikum sem birtast í gríska
textanum og ritskýringum
kirkjufeðra fyrri alda, er það
þýðingarmest að Páll talar um
þessar konur sem vini og sam-
starfsmenn. Þær voru trúar og
tryggar jafnvel þótt þeim væri
varpað í fangelsi. Þetta fólk var
tilbúið að fórna lífi sínu fyrir
fagnaðarerindið. Postulinn talar
um slíka með sömu orðum hvort
sem um karl eða konu er að
ræða. Þau eru öll samstarfsmenn
hans í Drottni við að breiða út
fagnaðarerindið og Páll gerir
ekki mun á konu og karli.
Hvatning til þjónustu
Hvað er það sem hvetur kon-
ur nú á dögum til þess að taka
virkan þátt í þjónustu í söfnuði
Krists? í fyrsta lagi höfum við
biblíuleg rök fyrir því að Guð
geri engan greinarmun á karli og
konu þegar rætt er um skilyrði til
inngöngu í ríki Guðs eða hæfi-