Alþýðublað Hafnarfjarðar - 24.12.1984, Blaðsíða 8

8
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
Stórfljótið
og litla kvíslin
Smásaga eftir Harald Magnússon
Langt úti á stóra fljótinu var skip
og leit það út eins og lítill depill, séð
frá landi. Svo breitt var fljótið, enda
engin furða, því þetta var vatns-
mesta fljót í heimi. Hið volduga
fljót leið áfram í sínum breiða far-
vegi. Umhverfið var fagurt og tign-
arlegt. fljótið var spegilslétt þessa
stundina. Mikil breyting gat verið á
fljótinu, þegar það var í ham og
veðurguðirnir skóku allt og hristu.
Þá gat fljótið orðið eins og úfinn
sjór með hvítfyssandi öldutoppum.
Þegar fljótið var virkilega í ham,
var betra fyrir þá, sem sigldu um
fljótið að leita sem fyrst til lands og
komast í var, því annars yrðu skip
og bátar að litlum leiksoppum í
höndum risans með háu öldutopp-
ana.
Þegar veðrið lægði, þá fyrst
voguðu mennirnir á minnstu bátun-
um sér aftur út á hið volduga fljót
og héldu ferðinni áfram.
Fljótsbakkarnir skörtuðu dýr-
legu blómahafi og litbrigði blóm-
anna voru óteljandi. Langt inni í
landinu gnæfði svo frumskógurinn
og teygði sig fram á fljótsbakkann.
Fumskógurinn var illfær yfirferðar
fyrir venjulegt fólk sökum vafn-
ingsjurta og allskonar hættu, sem
gátu verið á næsta leiti.
í þessum skógi voru heimkynni
ættflokka, sem lifðu eins og ekkert
væri sjálfsagðara en hafa allar þess-
ar hættur í kringum sig, og rötuðu
um skóginn þveran og endilangan
ef þeir kærðu sig um. Þeir sem fóru
samt léttast gegnum skóginn voru
aparnir og svo fuglinn fljúgandi.
Þarna var fjölskrúðugt fugla- og
dýralíf. Margar fugla- og dýrateg-
undir voru ekki til í öllum heimin-
um, nema meðfram þessu fljóti og
inni í frumskóginum, sem var á
stórum landssvæðum meðfram
fljótinu. Stærð fljótsins var svo
mikil að ævintýramenn, sem við
köllum í dag ferðamenn eða nátt-
úruskoðendur sem villtust langt
upp með fljótinu, þar sem engin
mannabyggð var á stórum svæðum,
áttu vart möguleika á að komast lífs
af eða þá rata til síns heima.
Svo lítið peð var maðurinn, þegar
hann barðist við þennan stóra
bergrisa, sem fljótið var, enda
höfðu margir ævintýramenn fórn-
að lífi sínu með þvi að skoða og
ferðast um á þessum slóðum i gegn-
um aldirnar. Svo áhrifamikið var
fljótið að það lét ekki staðar numið
við ósa sína, heldur lét það minna á
sig langt úti á hafi. Þar gastu stung-
ið vatnsfötu í sjóinn tugi kílómetra
frá landi og í stað sjávar kom
drykkjarvatn í fötuna.
Svo mikill kraftur var í þessu
fljóti. Stutt frá ós þessara miklu
afla rann lítil en straumhörð á í
fljótið. Þetta var ein af þessum ám,
sem oft eru nefndar kvíslar eða
þverár og hafa mikla þýðingu fyrir
vatnsmagn í aðalfljótinu. Ekki var
sýnilegur munur á vexti fljótsins við
þessa sprænu, enda sagði stórfljót-
ið við kvíslina. „Af hverju ertu að
angra mig með þessari sprænu? Eg
þarf ekki á þér að halda, vegna þess
að ég er vatnsmesta fljót í heimin-
um. Enginn er meiri en ég og ég
skammast min fyrir það að þú skul-
ir renna í mitt mikla fljót.
„Þú ert svo lítil og gerir ekkert
gagn nema angra mig með þessu
lítilræði sem kemur frá þér. Þetta er
svo nálægt ósnum að nær allir sem
fara upp eftir fljótinu taka eftir
þessari skömm sem þú ertí' Þá
sagði kvíslin. „Nei, heyrðu góða
fljót. Þú hefur svo sem engu af að
státa. Þú ert fyrst og fremst svona
voldugt og stórt fljót, vegna þess
hve margar ár, lækir og kvíslar
renna í þig hingað og þangað á leið-
inni til sjávar. Það erum fyrst og
fremst við, sem gerum þig að þessu
stórfljóti sem þú ert. Þú byrjaðir
ekki stórt uppi á hálendinu, skal ég
segja þér. Þar ert þú jafnvel minni
en ég. heyrirðu það, volduga fljót?
Þetta fannst fljótinu heldur langt
gengið, enda hafði það aldrei heyrt
aðra eins vitleysu. „Jæja, kæra
kvíslþ sagði fljótið. „Við skulum
gera út um þetta mál i eitt skipti fyr-
ir öll. Fylgdu mér upp að upp-
sprettu minni og þá geturðu séð að
ég er jafn stór við upptök sem ósa.
Kvíslin og fljótið hófu göngu sína
upp eftir fljótinu og fóru hratt yfir.
Þetta ferðalag hjá þeim var fyrst og
fremst mögulegt vegna þess að í
hverri kvísl eða jafnvel í minnstu
lækjunum var sál. Þá geturðu
ímyndað þér, hvort ekki hafi verið
sál í sjálfu fljótinu.
Ferðin gekk hratt og vel upp eftir
fljótinu. Eftir því sem ofar dró
minnkaði fljótið og varð vatns-
minna. Enda fóru þau framhjá
mörgum ám, lækjum og kvíslum
sem öll féllu í stórfljótið. Fljótinu
fór ekki að lítast á blikuna.
Smám saman lækkaði í því rost-
inn, eftir því sem ofar dró, því stöð-
ugt minnkaði í fljótinu. „Þessu
hefði ég aldrei trúað, hefði ég ekki
horft á þetta með eigin augumý
sagði stjórfljótið, sem nú var ekki
lengur fljót og ekki heldur á, heldur
smá kvísl, sem brátt varð að læk,
Læk sem kom upp úr litlu dýi hátt
uppi í fjöllunum.
Var þetta virkilega vatnsmesta
fljót í heimi, þessi vesæli litli læk-
ur? Þá sagði kvíslin. „Þarna sérðu.
Þú er minni en ég. Upptök mín eru
frá stóru vatni og ég er margfallt
vatnsmeiri en þú. Hefðu upptök
mín verið þar sem þín eru hefði ég
verið miklu stærra fljót en þú“ Nú
var fljótið hætt að hugsa og viður-
kenndi að í raun og veru væri það
minna en kvíslin.
Eftir þetta fengu allar ár, lækir
og kvíslir að renna með þökkum i
stórfljótið. Það þakkaði jafnvel öll-
um fyrir að aðstoða sig við að gera
úr sér, svona litlum læk, vatnsmesta
fljót í heimi.
Iðnaðarbankinn í
Hafnarfirði 20 ára
Gaf Hrafnistu vatnsnuddpott
Iðnaðarbankinn t Hafnarfirði
varð 20 ára 13. nóvember síðastlið-
inn. í tilefni dagsins var Hafnfirð-
ingum og öðrum boðið að koma í
heimsókn og þiggja kaffiveitingar
og var stöðugur straumur gesta all-
an daginn. Allir voru í hátíðar-
skapi. Gestir fengu nelliku í
hnappagatið og yngstu gestirnir
fengu sérstakan glaðning.
í tilefni þessara tímamóta gaf
Iðnaðarbankinn Hrafnistu, dvalar-
heimili aldraðra í Hafnarfirði,
vatnsnuddpott að and 180
þúsund krónur, sem settur verður
upp við sundlaug sem tekin verður
í notkun á næstunni fyrir vistmenn
Hrafnistu.
Iðnaðarbankinn í Hafnarfirði
var opnaður 13. nóvember 1964 í
leiguhúsnæði að Strandgötu 4, en
flutti fjórum árum síðar í eigið hús-
næði að Strandgötu 1. Við opnun
voru starfsmenn þrír, en eru nú um
þrjátíu.
Bankinn hefur vaxið jafnt og
þétt, einkum á allra síðustu árum,
með mikilli uppbyggingu iðnaðar
og þjónustu i Hafnarfjarðarbæ.
Hann rekur nú einnig afgreiðslu í
Garðabæ, sem var opnuð 1982.
Vöxtur bankans á einnig rætur
að rekja til þess, að bærinn hefur
stækkað mjög og æ fleiri Hafnfirð-
ingar kjósa að vera í bankaviðskipt-
um í eiginn bæ og stuðla þannig að
uppbyggingu og framkvæmdum
þar.
Iðnaðarbankinn í Hafnarfirði
tók upp beinlínuvinnslu þegar á
árinu 1982 og nýlega var tekin í
notkun tölvubanki sem opnar þjón-
ustu bankans allan sólarhringinn.
Útibússtjórar frá upphafi hafa
verið Sigmundur Helgason, Ást-
valdur Magnússon, Bjarni Tómas-
son og Jóhann Egilsson.
Núverandi útibússtjóri, Jóhann
Egilsson, tók við árið 1977. Skrif-
stofustjóri er Albert Sveinsson og
afgreiðslustjóri í Garðabæ er
Sigríður Sigurðardóttir.
Jóhann Egilsson, útibússtjóri Iðnaðarbankans í Hafnarfirði og Albert Sveinsson, skrifstofustjóri.
FH á
Frammistaða handboltamanna
okkar Hafnfirðinga hefur áratug-
um saman verið bænum og bæjar-
búum öllum til mikils sóma. Og enn
er ekkert lát á frábærum árangri
handknattleiksmanna okkar. Nú
síðast frábærum árangri hand-
knattleiksmanna okkar. Nú síðast
tókst FH-ingum hið ótrúlega í
Evrópukeppni meistaraliða, þegar
þeir slógu út lið Honved, frá Ung-
verjalandi, sem er skipað atvinnu-
mönnum í þessari íþróttagrein.
Austantjaldsþjóðirnar hafa um
langt árabil verið nær ósigrandi í
handboltanum, en FH—liðið hafði
sigur í gegn — glæsilegan sigur
frammi fyrir þúsundum áhorfenda.
FH-liðið er því komið i 8 liða úr-
slit Evrópukeppninnar og mætir
næst liði frá Hollandi. Líkur eru því
miklar á því að FH vinni þar sigra
og komist í 4 liða úrslit. Mikill
háflugi í handboltanum
áhugi er í Firðinum á keppni þessari
og bestu óskir fylgja FH-ingum í
keppninni. Þeir gætu með örlítilli
heppni náð í sjálfan úrslitaleikinn.
Og þá gæti allt gerst.
FH-ingar eru sem kunnugt ís-
landsmeistarar í handboltanum og
keppa að því að verja þann titil í
vetur.
Haukarnir hafa hins vegar átt er-
fitt uppdráttar í handboltanum í
vetur og eru þegar þetta er ritað
neðarlega í 2. deild. Enn er þó mót-
ið aðeins nýbyrjað og Haukaliðið á
því alla möguleika á því að rífa sig
upp á síðari hluta mótsins. Efnivið-
inn vantar a.m.k. ekki.
Alþýðublað Hafnarfjarðar send-
ir handboltamönnum okkar og
öðrum hafnfirskum íþróttamönn-
um bestu kveðjur í þeirri keppni
sem framundan er. Blaðið veit að
sem fyrr mun þetta unga íþróttar-
fólk verða bænum til sóma.
Þeirgerðu garðinn frœgan’. — FH-ingar 1956. Fremsta röðfrá vinstrí: Kristófer Magnússon, Benedikt Waage, Hallsteinn
Hinríksson, Kjartan Markússon, Guðmundur Gissurarson fors. bœjarstj. og Sigurður Júlíusson. Miðröð: Ragnar Jónsson,
Birgir Bjömsson, Bergþór Jónsson, Jón Kr. Óskarsson og Hjörleifur Bergsteinsson. Aftasta röð: Sverrir Jónsson, Hjalti
Einarsson, Einar Sigurðsson og Hörður Jónsson.