Heimilisvinurinn - 01.02.1910, Side 37

TSLAI EODASTEINOTfTN.
85
mm giesir, og ég .laefí. veðjuð 5 punduna urn það, að þessi
gáss, setn i'ið átum, væri utau af lafidi'.
‘í>á hefirðu tapað Jiínum 5 punduui, því hán <er upp
aliit hár í bQrgiajaif.
‘Því trúi ég eklth.
■“En ég segá þér, að hun er upp alin hér‘.
■‘■Og ég segi :w1 hún sé það «kki‘.
■‘Helduiðu að þú þekkir gæsir hetur en ég, sem
erkki hefi annað gevt, en versla raeð þær síðan ég var
striíkur- Ég segi þér þn@ satit, að allar þær gæsir, seiii
£óm til ‘Alfa‘, vorta aldar hér S borginni'.
‘Þú fserð mig ekki til að trúa því‘.
■‘Hveiju viJtu veðja?‘.
‘O, það vœri blátt áfrant að stela pe'ui'ngum þínum,
því-ég veit, ítð ég hefi íétt íyrir mér Samt setn áður
skal ég v-eðja unt eitt pund við þig, þú lærir af því,
nð vera ekki jafu þrætukær f rtæsta síeu‘.
Gæassaliun hf@. Fáðu mér hókina, Biíl‘.
iJrengurimi kom með litla, þunna bók, «g aðra stóra
eg þj'kka nieð siitnum kjöl, isg Jagði þaer á isoiðið undir
fiiengilampann.
‘■Jífijja, þá, hr. sérvitTÍngur', sagði gæsasallnn. ‘Ég
5iélt, að allar gæsirnar vseri seldar, en áður en við ernm
skildir að skiftum, miintu verða þess var, að enn þá er
ein eftir i huðinni nainnL Séiðu þessa litlu bók?‘
‘Jú-jú‘.
‘I lienni eru nöfn þeivra, sem ég kaupi gæsirnav at.
Sérðu nú þetta ?—það er gott. A þessari blaðsíðu eru