Heimilisvinurinn - 01.02.1910, Qupperneq 38

HEIMILISyiNTJBINN.
86
uöfn sveitalaúanna, og telaa i eftir nafninu sýnir á’livaða
Biaðsfðu Tiðskiftareikningnv þeirra er í höfuðbóldnui.
Gott. Sérðu nú nöfnin á hiuni blaðsiðunni, sera skrifuð
em nieð vauðn Tileki, það eru nöfn Ireirra, sem selja mér
gæsii' og heinia eiga í hovginn. Líttu nu a þriðja nafnið
— og lestu það háttk
‘Mrs Oakshott, 11T Brixton Koad 2‘49‘, las ITolnr.
‘Alveg rétt. Littu nú eftir í höfuðhókinni1.
Holni o-pnnði höfuðbókina þav sem íakn benti til.
‘Hév ev það: ‘Mvs. Oakshott, Brixton Boftd.
‘TSTxi, hvað ev svo skvifað síðast?
‘22. des. 24 gæsir á 7 sh. 6 d.‘
‘Alveg i'étt. Þ.vna sévðu sjálf'vv — og f næstn:
línu ?
‘Selt Iw. Windigate í ‘Alfa‘ á 12 sh‘.
‘Hefivðu meiva að segjai'
Holrn var alt annað en hýr á svip, þega? wwnn tdfc
pund sterl. upp úr vestisvasanum og kastaði á horðið,
gekk svo þegjaudi rít eins og mótlæti þetta væri of
mikið, til að lýsa því uv;ð oi'ðum. Inw faðma frá búð*nni
stóð haun kyr uudir einu götuljósiuu og fóv að hlæj,y.
án þess til hans heyvðist, eins og honum vnr eigiulegt.
‘Ég er alveg viss uni‘, sivgði Holnn, ‘að þó ég h.e1ðt
l.oðið honum XOf) pund, þá hefði ktnn ekki geiið nér
betri uppiýsingar fíelduv en þæv, stw* ísvuia g.»í mév, af
því haim vann veðjanina. Ég held að i'annsó’kni okkar
sé þegav á enda, við þurfum að eins að váða við okkur,
Jvvort við eiguin að fiuna þessa Mr» Oakshott 5 kvöld,