Heimilisblaðið - 01.09.1920, Qupperneq 6

134
HEIMILISBLAÐIÐ
17. jiiiií 1920.
Þessi dagur var hátíðlegur
haldinn i tvöföldum skiln-
ingi hér i Reykjuvik og víð-
ar. Vér íslendingar mintumst
lians sem fæðingardags vors
ágætasta manns, Jóns Sig-
urðssonar, en auk þess var
hans minst sem mikils
merkisdags i sögu bræðra-
þjóðar vorrar, D^na, því á
þessum degi voru danskir
fánar dregnir við hún i
Suður-Jótlandi, eftir nær 60
ára úllegð þaðan.
Engin þjóð gat með meiri
samúð og gleðikend tekið
þátt i fögnuði Dana á þess-
um degi en vér íslendingar.
Þeir gengu á undan og gáfu
oss fult frelsi vort af fúsum
vjlja — og nú gefur Drottinn
þeim aftur það land, sem þeir
með réttu áttu, sameinar aftur
þá bræður og systur, sem harð-
stjórans hendi hafði aðskilið.
Danir héldu daginn hátíðlegan
hér í Reykjavik með guðsþjón-
ustugerð, hornablæsti og veizlu-
höldum.
íslendingar lögðu blómsveig á
leiði Jóns Sigurðssonar, svo
sem siður er til, en auk þess
lagði sendiherra Dana blómsveig
á leiðið fyrir hönd dönsku
stjórnarinnar.
Guð blessi bræðraþjóð vora,
Dani og gefi, að þessi endur-
sameining Suður-Jótlands verði
Bjarni Jónsson frá Vogi flytur tölu við leiði Jóns Sigurðssonar. þeim til mikillar farsældai’.
1

Skrúðgangan á leið aí Austutvelli, uin Suðurgötu, að leiði Jóns Sigurðssonar.
Nú á dögum, þegar kristilegum siðalær-
dómi er svo rnjög snúið öfugt og hjörtun
virðast vera steininum harðari og blind af
fégirnd, þá virðist vel við eiga, að virða
fyrir sér eina eða aðra kristilega dygð, t. d.
míldina eða vœgðina.
Mildur getur getur enginn verið nema
hann hafi fiörugt ímyndunarafl og ástrikt