Heimilisblaðið - 01.12.1921, Blaðsíða 2

18
Heimilisblaðið
»Við neitum því, að hér sé um
nauðungarástand að ræða, er geri það
nauðsynlegt að láta veika meun drekka
öl. Sé öl gott handa sjúklingum, þá eru
maltdrykkir þeir, er vér búum til, ennþá
betri. Sé nauðsynlegt að gefa sjúkling
áfengi, þá getur læknirinn gert það, en
þarfnist hann lyfs sér til styrkingar þá
getur hann fengið það án áfengis. Þér
vitið — og ég veit — að lögskýring,
er leyfir öl sem lyf, hefir þann árangur
að í framkvæmdinni kemst það í hend-
ur þeirra sem heilbrigðir eru. Læknarnir
verða umsetnir af mönnum, sem vilja fá
öl og ef þeir neita, eir hætt við að
tekjurnar rýrni«. Svo kvað fulltrúi hins
raikla Anheuser-Buseh-brugghúss í St.
Louis. En — — »sjúklingarnir« kærðu
sig ekki um daufu maltdrykkina, því þeir
vildu fá öl og þvi var haldið fram, að
örkumlamenn úr styrjöldinni þyrftu öl
og að frelsi iæknanna mætti ekki mis-
bjóða, þá komast þeir út á hálan ís í
þessu efni.
FulltrÚH-deildin samþykbir lögin
gegn ölinu.
Fyrsta ósigur biðu andstæðingarnir
í fulltrúadeildinni 27. júní s. 1. Lögin
gegn ölinu voru samþykt með 251
atkvæöi gegn 92.
Andbanningftrnir jf öldnngndoildinni
heQa „ránstörk<.
Að því búnu fór frumvarpið til öld-
ungadeildarinnar og þá hófu »blaut-
ingjarnira »ránsför«, sem svo er nefnd
í Ameríku, er það bragð, til þess að
stöðva framgang mála í þinginu. Fyrst
vitnuðu þeir í þingsköpin — samkvæmt
þessari og þessari lagagrein mætti fresta
rnálinu um tiltekinn tíma. Deildin sagði
nei, lögiu skyldu tekin á dagskrá þá
þegar. Pá lögðu þeir til, að þeim yrði
vísað til lögfræðisnefndarinnar og var
það felt með 38 atkv. gegn 23. þá það
sögðu »blautingjar«, við tölum frum-
vaTpið til dauða. Og þeir byrjuðu.
»þvaðursvél« nokkur frá Wisconsin,
sem að eins var notuð til þessháttar
verka hélt þriggja klnkkutíma ræðu um
»alt og ekkert« og tilgangurinn var sá,
að eyða tímanum.
Þingmaður frá Suður-Karólínu gerði
sömu skil og þannig gekk það enda-
laust; hinir hlustuðu á. Og þingið fær
ekkert »sumarfrí« sögðu »blautingjar«
ef þið eklti fellið öl-lögin. Gott og vel,
sögðu hinir, þá fáum við ekkert »sumar-
frí«. Og málsskrafsvélarnar héldu upp-
teknum hætti og loks komu þeir með
breytingartillögnr.
Stanley frá Kéntucky, sem áður var
frægt whisky-ríld, kom með breytingar-
tillögu. — (Orðalag hennar er ekki unt
að birta, þvi blöð þau er vér höfum,
tala einungis um efni hennar). Sá, sem
án réltarleyfis framkvæmir rannsókn á
eignum manna eða eignahlutum, skal
liegnt með eins árs fangelsi eð 1000
dala sekt. Sá, sem í heimildarleysi segist
vera banneftirlitsmaður (þ. e. a. s. í
opinberri þjónustu) fremqr eða reynir
að fremjá slika iannsókn, skal hegnt
með fimm ára fangelsi eða 10,000 dala
sekt.
Tillagan var samþykt eflir stuttar
umræður án fullkominnar atkvæða-
greiðslu. Auðvitað voru sumir bannmenn
á móli henni, en þeim sýndist það ekki
svara kostnaði að eyða tíma í umræður
um þetta alriði: ákvæði stjórnarskrárinn-
ar um helgi heimilanna — og því síður
um aukaatriði eins og það, að lögreglu-
yfirvöldin væru — að dómi »blautingju«
um of fljót á sér að, taka í lurginn á