Heimilisblaðið - 01.08.1938, Blaðsíða 16

128
HEIMILISBLAÐIÐ
landstjórinn í Ssnegal. 26. júlí var skipið
komið til Teneriffa og þar hófust hrakföll-
in. Yfiim:nnirnir hofðu sem sé farið í
land, þá brast á ofsastormur. Farþegarn-
ir báðu þess, að haldið væri áfram til aö
komast fram hjá hinum hættulegu skerj-
um við Arguin, áður en hvassveðrið gengi
upp í fellibyl. einn farþeginn, að nafni
Heinefort, þóttist vera fullgildur sjóm,að-
ur og tók að sér stjórn, cg n:eð hann sem
leiðtoiga stefndi Medúsa beint í opinn dauð-
ann. Þótt yfirmennirn'r varu enn í landi,
lagði Medúsa út úr höfninni og stefndi til
Afríkusitrandar. I fyrstunni 1 it í rauninm
svo út, að Heinefort kynni list'na að sigla,
og farþegarnir lofuðu hann hástöfum fyrir
hugrekki hans. En með því að veðrið gekk
einlægt upp, rak skipið æ ler.gra og lengra
til hafs í stað þess að færast að : tröndinni,
og að lokum strandaði það með ógurlegu
braki á Arguin-klöppunum.
Menn mistu samt ekki kjarkinn né von-
ina um að ná skipinu á flot. næsta dag.
En þá brotnaði stýrið og ekki um að tala
að losna úr því. Landstjórinn, sem, var með
fólk sitt, og mjög kvíðandi um það, stakk
upp á því, að byggja heljarmikinn fleka
til að komast á til megin'ands. Uppástung-
an var framkvæmd og farþegarnir lögðu
fullir örvilnunar út í þá furðulegustu sjó-
ferð, sem farin hefir verið nokkru sinni.
í stað þess að vera kyrrir á skipinu, þar
sem þeim hefði verið bcxrgið í þaó minsta
nokkra daga. öllum björgunarbátunum, var
lagt í röð við skut feir.ðjrfleytunnar undir
stjórn »skipstjóra« Rochefortsu Menn hugð-
ust mundu ná strönd:.nni á einum eða
tveimur dögum.
Næsta morgun lék ólánsflekinn einn síns
lið.s upp og niður á sollnum sjónum, þótt
mönnum hefði komið saman um, það, að
lausu bátunum skyldi haldið samflota.
örlítil matþjörg var á flekanum, því í fum-
inu, sem varö, þegar farið var ofan á hann,
var mörgum brauðkössum rutt af honum
út í sjó. Sambúð farþeganna varð brátt al-
veg óviðunandi. Hve lítið, sem á bjátaði,
varð þrátt úr því, jafnvel hre n áflog milli
karlmanna, og lauk þeim eðlilega með því,
að annar áflogamaðui inn lenti í sjcinn.
Margar konur fleygðu sér út í öldurnar,
þegar þær horfðu á bændur sína farast á
þennan hátt. Dag af degi fækkaði mönn-
um, á flekanum. Að tveim vikum liðnum
voru 20 eftir af 105.
Ungfrú Dupont var c7ót ir liðsf ringja,
se n skipað hafði verið t:l Sene:al oi; fór
þangað með ættfólki sínu. Henni tókst á-
samt. fc'lki hennar að komast, hjá öllum deil-
um á flekanum og bks’ns var þeim, bjarg-
að 17. ágúst 1816 af briggskipinu Aigus.
Með aðdáunarverðu þoli hefir þessi unga
stúlka skráð í dagbók sína alt, sem bar við
á feigðarför Medúsu. I meira en öld hefir
engum vcrð 1 j 's raunverulega, orsökin til
hins hræðilega skipreka. Nú, 120 árum síð-
ar, fá menn vitneskjuna um hana í hinni
litlu dagbók Klöru Duponts. Skiprekinn
varð af því, að leiðtogi skipsins, sem á-
byrgðina bar, var ekki á siínum, stað.
SKÍIV ÞÚ
Skín þú Ijós, er lý&ir,
leið til friðwrranns,
skin í hug og hjarta
liarmi lostins manns,
skín og visa veginn
veikum vormm hans,
upp til ástarstjarna,
upp til Ijósgjafans.
M. R. frá Rh.
Heilbrigður maður: »Ég sei di efiir yður, le n
lœknir, til þess að láta yður vita, að tg heíi n i
fengið vissu fyrir því, að ég á skamt eftir ólila.ð .
Læknirinn: »Og hvað hafið þér til n ari s um
þa,ð?«
Heilbr. maðurinn: »Ég key^ti í íyrra íjálf-
blekung, sem mér vcr sagt að mundi endast al.a
æfi mina, en nú er hann að verða óný.ur. tvn
að eftir því er æfi min á enda«.
útgefandi: Jón Helgason.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.