Heimilisblaðið - 01.10.1938, Qupperneq 24

168
HEIMILISBLAÐIÐ
„QUEEN ELISABETH“
HLEYPT AF STOKKUNUM
-Heimilisblaðið- hefir getið um hið
hraðskreiða skipsbákn, »Queen Mary«,
sem lileypt var af stokkunum 26. sept-
ember 1934 og brunar nú fram og aftur
um Atlanzhaf, á tæpum hálfum fimta
sólarhring hvora leið, milli Evrópu og
Ameríku. Þegar þetta skip var fullgert?
voru skrifaðar um það langar greinar, í
öll lieimsins .blöð. Það þótti hið mesta
furðuverk, enda höfðu þar að verki ver-
ið hinir snjöllustu hugvits- og liagleiks-
menn — og listamenn, og húið skipið
öllum hinum nýjustu og fullkomnustu
lækjum og þægindum, svo að langsam-
tega þótti bera af öllu, sem áður þekt-
ist. »Queen Mary- vann »Bláa bandið«
og enn er oft minst á þetta mikla skip
í blöðum.
En nú er annað skip komið á flot,
enn stærra, og það á líha að verða enn
fullkomnara. Þessu skipi var hleypt af
stokkunum á sama stað og »Queen Mary«,
á skipasmíðastöð á Clyde-bakka, skamt frá
Glasgow, nákvæmlega fjórum árum siðar,
eða 27. september síðastliðinn, að við-
stöddu íjölmenni. En Elízabeth Englands-
drotning, sem skipið er heitið eftir, stýrði
athöfninni og flutti þar ræðu. Og þó að
ekki séu nema fjögur ár á milli þessara
skipa, þá hafa orðið til svo miklar og
merkilegar nýjungar á þessu stutta tíma-
hili, að þetta þykir stórviðhurður í ver-
aldarsögu tækninnar.
Þetta nýja skip verður 85.000 smálest-
ir að stærð (»Q. M. 81.000) og á »inu-
réttingunni« að vera lokið á tveim árum.
Það er raunar erfitt, að gera sér grein
fyrir því, hve ferleg þessi skipshákn eru.
Sá, sem þetta ritar, var að leggja af stað
til Yesturheims frá Glasgow, fyrir rösk-
um 25 árum. Hann var farþegi á 20 þús-
und tonna skipi, og var siglt, sem leið
liggur, niður ána Clyde, en á bökkum
hennar eru hinar miklu skipasmíðastöðv-
ar, þar sem þessi tvö skipsbákn eru bygð,
sem hér getur um. En í þetta sinn, fyr-
ir fjórðungi aldar, stóð á þurru, fullgerð-
ur og tilhúinn að renna í sjó, skipsskrokk-
ur einn ferlegur sem þá átti að verða
stærsta og fullkomnasta fieyta heims og
heita »Aquitania«. Tuttugu þúsund-tonna
dallurinn, sem ég var á, var eins og smá-
kæna, í samanburði við »Aquítaniu«, þeg-
ar við rendum fram hjá skut hennar.
Þetta var fyrsta furðuverkið, sem ég sá í
þessari för, og það furðuverkið, sem mér
er einna ógleymanlegast, — mér þótti
jafnvel meira um það vert, að fá tæki-
l’æri til að sjá þetta hákn, heldur en að
sjá skýjakljúfana í New York og Chícago.
Og þetta skip var þó ekki nema 55 þús-
und tonn, — en nú eru þau orðin 30
þúsund tonnum stærri, skipin, og svo
eru allar tækni-nýjungarnar, sem síðan
hafa orðið til að auki.
Hér skal nú reynt að lýsa nokkuð »fyr-
irferð* þessa nýja skips, með fáeinum
tölum: Lengd á milli stefna, 1030 fet,
lengd »prómenade«-þilfars 724 fet, breidd
118 fet, dýpt (frá kili og upp undir þak
þilfarsskála) 120 fet, en milliþilförin eru
fjórtán.
Framfaranna, sem orðið hafa á síðast-
liðnum fjórum árum, á sviði skipabygg-
inga, gætir ef til vill mest á þeira mikla
mun, sem er á útliti þessara tveggja
skips-skrokka. Þessi útlitsmunur er svo
mikill, að tæplega er hægt að segja, að
hér sé um »systurskip« að ræða, þó að
það sé gert. Maður rekur strax augun í