Heimilisblaðið - 01.12.1966, Side 23

BORINN TIL AUÐS
EFTIR
Clarence Buddington Kelland.
Amman fann, að stundin var nógu alvar-
feg til að leggja frá sér prjónana um hríð.
>>Þér sannfærðuð forstjórann um, að við
Wiyndum geta séð um flutninginn á — á
atta klukkutímum — og þar að auki að
nóttu til? Hef ég heyrt það rétt?“
»Já, frú Mertz. Hótelið græðir á því sem
stórri auglýsingu. Það hefur kveðjusam-
sæti um kvöldið í gamla húsnæðinu og
býður í morgunkaffið á nýja staðnum. Það
Verður talað um það út um allt. Og þetta
Verður stórkostleg auglýsing fyrir okkur,“
Sagði Ogden Pieter.
>,0g forstjórinn sá arna var nógu barna-
^egur til að leggja trúnað á annað eins?“
„Ég fullvissaði hann um, að þetta væri
hægt,“ svaraði Ogden Pieter.
„Já, það er aíveg ljómandi," sagði Foot-
sy. „En reynið bara, hvort það er fram-
kvæmanlegt!"
„Og hvað eigum við svo að fá í aðra
hönd?“ spurði amman.
„Hreinn ágóði okkar,“ svaraði Ogden
Pieter, „verða tíu þúsund krónur.“
„Já, það verður ekki mikill vandi fyrir
°kkur að græða þau tíu þúsundin,“ sagði
Éootsy. „Þetta verður svo sem enginn
Uutningur að ráði. Aðeins nokkrar bíl-
ferðir með smáfarm!“
Pieter gerði honum grein fyrir því,
hversu mikið flutningsmagn væri um að
ræða.
„Og við erum með tvo bíla,“ sagði Foot-
sv kaldhæðinn. „Það segir, að við hlöðum
^hinn, ökum honum bæinn á enda, afferm-
þfti hann og keyrum aftur á sama stað-
mn -— allt á einum tíu mínútum."
„Það verður um að ræða endalausa röð
af flutningavögnum, sem verða á sífelldri
keVrslu, fermingu og affermingu — upp á
lrunútu samkvæmt áætluninni,“ svaraði
Ogden Pieter. Það verður framkvæmt eins
E I M I L I S B L A Ð I Ð
og á heræfingu. Með sömu stundvísu ná-
kvæmninni. Þegar síðasti bíllinn í röðinni
er fullfermdur við gamla hótelið, verður
búið að afferma fyrsta bílinn við hið nýja,
sem þá er reiðubúinn til að snúa við og
fara aftur til að taka við nýju hlassi.“
„Gott. En tveir bílar eru engin endalaus
röð af bílum,“ sagði Footsy.
„En tíu bílar eru það,“ svaraði Ogden
Pieter.
„Hvaðan ætlið þér að fá hina átta? Ætl-
ið þér að búa þá til sjálfur úr vindlaköss-
um og vírþráðum?“ spurði Footsy.
„Við leigjum þá og bílstjórana og burð-
arkarlana líka.“
„Hann talar skynsamlega, en samt er
ekkert vit í því sem hann segir,“ sagði
Footsy.
„Haltu þér nú saman, Footsy. Ég er
viss um, að hann hefur reiknað þetta allt
út af mikilli nákvæmni. Þetta er allt skipu-
lagt í smæstu atriðum — er ekki svo,
Pieter?“
„í smæst.u smáatriðum,“ svaraði Ogden
Pieter.
Amman rétti sig aftur eftir prjónadót-
inu sínu. Footsy hristi höfuðið og ætlaði
aftur að leggja eitthvað til málanna, en
amman sagði:
„Nú vil ég ekki heyra þig segia fleira
um þetta, Footsy. Þú segir já og tekur svo
þátt í því að flytja hótel Lenox á átta tím-
um eins og Pieter segir — ég vil ekki heyra
neinn mótþróa í því máli. Þú gerir bara
eins og ég segi og lætur þér vel líka; ann-
ars veiztu hvar þú hefur mig að hitta.“
„Já, amma mín,“ sagði Footsv hlvðinn
og bljúgur. „IJr því að þú segir bað. bá
skal ég vera með í því. Og ég ska.1 gera
mitt bezta til þess að allt standist sam-
kvæmt áætlun.“
Svo hrifinn og glaður var Ogden Pieter
243