Heimilisblaðið - 01.12.1966, Síða 39

_>'Eigum við ekki að fleygja þessum hræðilegu
hálsbindum, sem Elvíra frænka gaf okkur í jóla-
gjöf? Hvað finnst þér, Palli?“ „Mín vegna má það,
Ealli, þvi að ég mun aldrei setja upp þessi hlægi-
}sgu bindi!“ — „Gott, þá fleygjum við þeim á ösku-
uauginn. Verið þið sæl, þetta var stuttur félags-
skapur,“ segir Kalli rogginn og lætur kommóðu-
skúffuna þjóta með. Hann er varla kominn aftur
lnr> 1 stofuna, þegar Palli hrópar: „Elvíra frœnka
er aS koma í heimsókn!" — „Æ, æ,“ geispar Kalli.
— Skelfingu lostnir hendast birnirnir út og sækja
bindin, inn aftur og fram fyrir spegilinn, hnýta
þau, bursta fötin, þvo hendurnar, hreinsa negl-
urnar, greiða sér . . . og þeim heppnaðist að dubba
sig upp. — „Góðan dag, kæri Kalli og Palli,“
segir Elvira frænka, „það gleður mig að sjá að
þið kunnið að meta jólagjöfina mína!“ — Og þarna
standa þeir Kalli og Palli með sætu brosi á vör-
um, því að þeir bera mikla virðingu fyrir Elvíru
frænku.
Það er jólakvöld hjá Kalla og Palla — þar er
Jolatré með mörgum logandi jólakertum og jóla-
krauti í stofunní og sungnir eru jólasálmar, sem
lnr taka undir. Á eftir fá þeir jólasælgæti eins
2 þeir vilja. — „Heyrðu, Kalli“, segir Palli, þegar
ann ætlar að fara að byrja á stórum sleiki-
_rJóstsykri, „finnst þér ekki skömm að því að
ata veslings snjókarlinn standa þarna einan úti
kuldanum og myrkrinu?" — „Jú, Palli, við skul-
m strax fara og bera hann hingað inn í hlýj-
una, veslings gamla snjókariinn!" — „nann er
að verða kvefaður og það rennur úr nefinu á
honum!“ fullyrðir Palli, „ég held ég verði að bæta
kolum á eldinn!“ — En þá tekur snjókarlinn að
bráðna og innan skamms er ekki meira eftir af
honum en kústurinn og beiglaði hatturinn. „En
þessi vanþakkláti karl,“ þrumaði Kalli móðgaður,
„að liggja þarna á gólfinu og væta það allt fyrir
okkur!“