Heimilisblaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 4

Húslestrarbækur eru teknar og heimilis-
guðsþjónusta haldin. í kvöld er hún eitt-
livað hátíðlegri en önnur kvöld, því ljósin
mörgu og sögurnar, sem mamma hefur sagt,
hafa opnað hugi hmna ungu fyrir lielgi
stundarinnar. Og fátæklega baðstofan verð-
ur að höll. Jesús, barnavinurinn bezti, er
kominn.
Hátíðamatur kemur, liver fær sinn af-
mælda verð, svo er eitthvað fallegt lesið,
smáleikir háðir. Leikföng eru fá og smá,
fuglar og dýr tálgað úr tré eða ýsubeinum
eru til og svo kögglar úr khidafótum, sem
tákna ær og lömb.
Ljósið á lampanum logar alla nóttina.
Það, vitaf fyrir sig, gerir þessa liátíð svo
sérstaka og er vissulega notað af þeim, sem
kunnu að lesa. Og þegar mamma er að hátta
síðust allra, eins og vant er, signir rúmin
og litlu kollana sína með léttu bænastefi.
Kannslce þessu:
Vertu Guð faðir, faðir minn
í frelsarans Jesú nafni --
Pimmt er í lieimi liér
liættur er vegurinn,
ijósið þitt lýsi mér
lifandi Jesú minn.
Færist ró og friður yfir og svefninn sigr-
ar, enda þótt löngun sé til að njóta ljóssins
sem lengst. En það logar á litla lampanum
og lýsir yfir sofandi fólkið þó enginn horfi
á það. Það minnir á Guðs vökulu augu, sem
alls og allra gætir og „vakir daga og nætur
yfir þér“.
Þessar minningar verma liuga og hjarta
þess, sem langa leið er búinn að ganga og
margt hefur séð og reynt, og horfir nú fram
á leiðarenda. Enn eru haldin jól, en mjög
eru viðhorf manna til þeirra ólíkt því er var.
Má segja, að í þeim efnum sé allt orðið
nýtt, þótt aldrei breytist né gleymist „eilífa
lagið við pílagrímsins sigursöng“.
Þótt allt sé þannig breytingum háð og
sumt, sem sett er í samband við jólin sé
naumast í samræmi við þeirra sanna gildi,
en helzt of mikið glys og glingur, eru þau
samt hátíð ljóss og fegurðar og margt er
gert til að færa ljós og yl þangað sem skugg-
ar og kuldi ríkir, og sjaldan eru kirkjur
eins vel sóttar og á aðfangadagskvöld. Guði
sé lof fyrir það. En of hátt lætur þó við-
skiptaæðið, glys og glamur meira en hóf
er að. Um of fjárfrekar venjur fyrir flest
meðalheimili eru komnar í öfgar.
Grundvöllur helgra jóla er barnið í jöt-
unni, frelsarinn, sem heiminum var gefinn
í fyllingu tímans, og mikil blessun er það
hverjum manni að geta átt helgar mhining-
ar frá æskudögum, minningar um móður,
sem kenndi betur en aðrir „um hið eilífa
stóra, kraft og trú og gaf svo guðlegar
myndir“. Drottinn blessi allar helgar minn-
ingar, og blessunarríkra jóla og komandi
árs bið ég þeim, sem þessar línur lesa eða
heyra. Já, landslýð öllum, í frelsarans nafni.
EINAR SIGURFINNSSON
Haustsól
Eftir Ernfrid Hedman
Nú sefa haustmild sólarljóð
þá söngva lieiðu þrá,
sem letrar blómum lífsins slóð
með Ijósi hœðum frá.
Og þegar blómin þrosJca ná
mun þverra sorg og tál,
en göfgi og trúin glœðast á —
Jiið góða í mannsins sál.
Nú gyllir haustsól Jiaf og storð
með heiðum geislabrag,
svo tendra þessi atlot orð
og œsJvuþrungið lag.
Við syngjum gleði og Ijósi lof
svo Ijóma slœr á fjöll
og samfellt verður sólguðsJiof
um síðir jörðin öll.
Jóliannes Benjamínsson
þýddi.
224
HEIMILISBLAÐIÐ