Heimir - 01.01.1908, Blaðsíða 2

[/ 'j c'.
íf... . •í, i
116 ■ H E I M I R
Niöji sóiskins-sveita
svásra Pýrennía!
sem á Seva-fjöllum
^Sigrún örmum vaföi,
þar sem hvítum. kili
h velfir norrænn Dofri—
hún, sem kost ei kynstofn
konungsmennis viröir.
Þegar mætra manna
minning fær um síöir
orlof, einu sinni
ásta sinna aö vitja,
ríöa um roönar brautir,
rökkur vind-hjálms brúar
o’n í Dag-heims dali,
daggarslóö aö vestan.
Karl og þræll hlaut kauptún,
kóngsbörn æxlast þaöan.
Heiöi og annes erja
ættir Jarls og Hersis,
þangaö svanbjört Sigrún
sveitar drenginn kvaddi,
konung sérhvers kóngs í
kurteisi og íþrótt.
III
Mun ei suðræn Sigrún,
sí-ung tárfríö ekkja,
minning fylkis fegin
faöma lífs í haugi ?
Þykja sérenn sælust
sængin þar hjá liönum,
kveöa einkis örvænt
enn á Seva-fjöllum?
Óskar II. Svía-konungur.
- —
„Fallinn er Ólafur Tryggvason"
I byrjun síöastliöins mánaöar (Des.) flaug sú fiétt aö kon-
ungur Svíanna, öldungurinn Óskar II., væri aö þrotum kcminn
meö heilsu, og aö sonur hans Gustaf væri settur til ríkis. Þaö
■var svefnleysi og andvökur, er þjáöi konunginn, svo haun gat
engrar hvíldar notiö. Var kent um, aö aöskilnaöur ríkjanna
heföi veriö orsök í því, og lagst honum þyngra á huga, eftir þyí
sem tímar liöu fram.