Heimir - 01.10.1908, Blaðsíða 13

HETMIR
3$
gefiö hafi hann gnægöir axa,
■góöar hjar-öir, nóg-ar, seim.
Þreyttust menn viö bú aö baxa,
blóðið varð svo dökkt í þeim," o.s.frv.
■Enda er það undir fegursta sálmalngiog regluiegasta Te deurn.
:Eh fyndnustu kátínúkvæðin er flok'kuriun um fund Vínlands, er
íLeifur fann víhþrúgurnar í Ameríku og varð skrafdrjúgt af, er
iheim kom, landkostum Vesturheims, eins qg síðan beíir marg-
an hent.
„Mjög vel lét af landkostum
Leifur heima í byggðunum,
eins og hæfði ungum ,,gent"
Ameríku frum-agent."
Og kvæðin ura þá frændur Snorra og Þórö Kakala.
„Snorri kallinn kunni að svalla,
og að kæta rekka snjalla
þegar húmi tók að halia
höllu Skúla í.
Og hann þoldi að þreyta bögur
og að þylja fornar sögur.
Já, alt frain til klukkan fjögur,
þá fór hann í sitt ból.
i>á kom bann frá herra Hákon,
senr var harður eins og Drákon.
Eg er hákon, sagði Hákon,
,Eg er hákonservatív.
„Eg vil út, eg vil ut að bragðdi
eg vil út!‘ þá kempan sagði.
„Eg vil útj ‘ og út hann lagði
til Islands sama dag.
j-.. £n af því beið hann bana síðar
fyrir buðlungs vélar stríðar
síðan gráta hrímgar hlíðar
og holt um Borgarfjörö."