Heimir - 01.10.1908, Blaðsíða 23

H E I M I R
95
eru margir hinna beztu manna á íslandi, og aLtti þab mál aS fá
góöar undirtektir og vinnast mótsóknar lítið, Þjóöræöi og rík-
askyrkja er líka mótsögn er ekki fær staöist. Álþýöuskólamáliö
ætti og að eiga góöa frarntíö undir stjórn hans. Margir stuön-
ingsmenn hans haía mikiö ritað um þaö mál, þó breytingu
mætti gjöra við sumar þær tillögur, cr ckki íæru ver, cg sér-
staklega viö tillögur þær, er gjöra ráð fyrir trúarbragðakennslu
í barnaskólanum.
Þá má og ætla að ríkisréttinda krafan veröi ekki niöurfelld
og veröur nú bæöi vonast og krafist,að þaö mál fái fullnægjandi
úrslit. Auðvitað verður ekki vandalaust að halda áfram stjórn-
málabaráttu Islands, og koma öllu svo fyrir, að allir veröi á-
nægðir, enda erfitt að kveöa niður þaö gjörningaveöur illinda
og ósamlyndis, er komið hefir verið af staö. 111 orð hafa veriö
úti látin og ill orö tekin inn. Brigzlanir frá báöum hliðum, er
alls ekki heföi átt aö hugsast hvaö þá segjast. Ráöherrastaöan
verður ekki vandaminni nú, fyrir aö í henni stóö kjörinn maöur
áöur, og til þess það sjáist, aö verið sé að halda áfram, sækja
fram, má skamt líða stórra afreka á milli. Og til þess verða
flestir aö treysta Skúla, fram yfir alla aðra, er með nokkrum
líkum gæti veriö kjörnir stjórnarformenn.
Mörgurn illyrðum var kastaö í garö Ráðherrans, og mörg-
um illyrðum hefir veriö kastaö f garö Skúla, og flest frá þeim
er hvorugan manninn þekktu, né málefni þau, er þeir hafa lagt
fram krafta sína fyrir. Málefni, er að yfirboiðinu viröast aö
ýmsu ólík, en þó í rauninni eru öll hin sömu, velferðarmál
lands og þjóöar, eftir því sem hver fær þau skilið. Báðir vilja
landið fram.svo að næsta kynslóö skuli ekki þurfa að kvarta um
að „hermenn vorgróðurs Isalands" „kúri í þessari möl, allir
til ónýtis dauðir."
Þaö væri þörf á, aö siða ögn stjórnmáladeilur þjóöarinnar,
hvort sem hægt er aö telja það til verkefna næstu stjórnar eöa
ekki. Vér vitum að menn reka upp stór augu og spyrja, hvað
sú kristilega-siöfræðis-umvöndun skuli þýöa. Eins og þaö sé
ekki algengt, meðal allra siöaöra þjóða, aö beita öllum vopnum
við kosningar. Það má vera, en þaö hafa sjaldan verið jafn