Heimir - 01.10.1908, Blaðsíða 10

82
HEIMIR
.... „Vér þurfum aS koma á kaldann staö
á karlmenzku vorri aö halda próf. „
Hve margir mundu þar „krækja sér í láS?“
A8 síSustu mætti minna á niðurlagserindiö í eftirmælum
eftir drukknaöan vin, (bls. 63).
„Þaö gæti eg skiliö, en eg veit þaö eitt
í öllum vöövum eg þaö titra finn.
Þar vildi eg sjálfur sundtök hafa þreytt
og sótt þig út úr háska vinur minn.
Og hver er sá sem vildi ei hafa veitt
og vildi ei hafa stoöaö bróöur þinn,
sem öruggt móti Ægisdætrum varðist
og um þitt líf viö dauöann sjálfann baröist.
Sýna nú þessi ljóö nokkuö persónuna sjálfa? Hann var
aöeins 21 árs er hann kvaö þetta, er þaö ekki altsaman upp>-
gjörð og æsku mikillæti? Hann var fertugur sem næst, sýslu-
maöurinn á Isafirði, er baröist viö dauöann móti Ægisdætrum
um þriggja manna líf og bjargaöi einu, nú fyrir nokkrum árum,
—og sýslumaðurinn var Hannes Hafsteinn! Þaö muna allir
eftir þeim atburöi enn. Um leiö og hann sýnir hve landið er
lítið megnugt aö varöveita rétt sinn sjálft, er hann talandi vott-
ur þess, aö sá sem áöur haföi hvatt til hreysti kunni og að búast
til atlögu þó ójafn væri leikurinn.
Þá er og annar flokkur er lýsir tilfinningum er rísa þá
maöurinn „vaknar til lífsins," svo vér notum hans eigin orð.
Sum þau kvæöi þykja skorinorö og ber, en engin þeirra eru ó-
prúömannleg. Þau lýsa efldri sál og efldari æsku og æfintýra-
löngun, og gegn um þau öll skín gleði og heilbrigöur þróttur.
Vel skal þó ætla, að sumum hafi fundist nóg um bersögli virki-
legleika kenningarinnar. Þaö má horfa á nærföt úti á stagi,
og marga hefi eg séö, karl og kerlingu, ríöa á þaö alþing er
línklæöi voru breidd til þerris eöa til sölu, en aö tala um hvern-
ig fötin fara er viöurstyggð eyöileggingarinnar. „Smalastúlkan"
er fyrsta kvæöi Hannesar í þessum flokki og veröur ætíö fyrsta
kvæöiö, því þaö er djarfast kveöiö. En er það kom út í ljóða-
bók hans mætti um það segja eins og sturlunga: „Allr tók sér þá