Heimir - 01.10.1908, Blaðsíða 19

HEIMIR
91
„Allt veröur eiga vaxtar dr,
þín voru tíöum hörö og sár^
en ungra deyfö og barnabrek,
oft bera vott utn hulið þrek,
og þvínæst kemur þroskans tíö,
þá er aö ganga fram í tímans stríð."
Yfir kvæöinu er svipur glæsimennsku og tíguleika. Þaö et
herkonungur er brýnir liöiö til atlögu. Og síöustu orðin erui
„Hver eftir mætti vinna reynir sitt."
Á þessu sumri hefir mikiö verið um það talað, aö hver eftir
rnætti vinna reyni sitt. Og það hefir verið margra mál, aö þar
'hafi kennt ótrúleika hjá Hannesi.-— Hvert er aðal innihald Is-
landsfrétta um þetta fjögra ára tímabil? Fréttaþráöa samband
viö útlönd, tíöari strand- og póstskipa-ferðir, skipastóll lands-
manna vaxið aö stórum mun, bankastofnanir Iandsins fengið
fullgilda viðurkenningu í verslunar heiminum, verslun blómgast,
iönaður aukist, brýr veriö byggöar og tekið fyrir sem næst allan
útflutning. Og þá er enn ótalið þaö sem mest er um vert, að
Island og stjórn þess hefir vaxið aö kunnleik og virðingu meöal
allra erlendra þjóöa. Smáþjóðin íslenzka hefir nú loks náð
þeim tökum, aö geta neytt meðríkiö danska til aö gjöra upp
sakir viö sig, og er skipun Millilandanefndarinnar stærsta þrek-
virkið, er enn hefir verið unniö í hinni löngu stjórnmálabaráttu
íslands. „Þú skalt þú skalt samt fram." Skipun þeirrar nefnd-
ar er sú játning á réttarkröfum Islendinga af munni Dana, er
aldrei verður afturtekin. Og hversu sem gengur, aö láta skulda-
þrælinn Ijúka skuldinni, þá er hann þó búinn aö játa á sig
skylduna.
Aö árangur nefndarstarfsins skyldi ekki koma þjóð vorri að
fyllri notum, en vekja jafn óviðurkvæmilegar deilur, er að vísu
sorglegt, en ekki um of að sakast, því millilandanefnd eitt sinn
skipuö, veröur altaf skipuö, unz allar misfellur eru jafnaöar.
Það er trúa vor. Og gott væri þá aö höfö væri í minni ráð
Ráðherrans.
„Tími er ei til aö sofa né sýta,
sýnum að vér séum dugandi menn."