Heimir - 01.01.1910, Blaðsíða 2

H E I M I R
yx
Hvert sem leiöin þín liggur
|iá líttu þar hýr—
þar sem sárdöpur sorgín
í sinninu býr.
Sérhvert hugtak og handtak
sé hlýlegt og þýtt,
sérhvert orðtak og andtak
sé ástlegt og blítt.
Það er margt sem að mæðir
þá mótlætis sái,
sem alt finst sér ögrs
serir óslíðrað stál.
Hér er heimsauðn svo helkölc!
sem hafíssins gijá
þeim, sem ails lausir æðrast.
«>g engin ráð sj'á.
Hvert sem leiðin þín líggttr,
þá legöu þeim iáð,
sem að dauðvona dreymiœ
tnn drottrnssíns náð;
gef þeinii dug þinn og djörfung
að dafna srnn þrótt;
gef þeim söng þinnar sálau
að syngja burt n.ótt.
Sérhvert vinarorð vermir
sem vorsólárijós;
sérhver greiði og góövildi
er gæfunnar rós. —
Hvort sem leið'in þírr liggur
twif lönd eða höf,
gefðti sérhverjrtm sólskini
og stt.mar að gjöf.
I^orstieiniii P. PorsUMiiKkoiv