Kirkjuritið - 01.10.1935, Blaðsíða 24

Kirkjuritið.
FERÐ UM DALAPRÓFASTSDÆMI.
Á almenna kirkjufundinum í vor var það falið undirbúnings-
nefnd næsta fundar, að beita sér fyrir því, að prestar og leik-
menn ferðuðust um landið til þess að vekja og glæða í söfnuð-
unum samstarf að kristindómsmáluni. Fór séra Halldór Kol-
beins þegar af fundinum norður í Húnavatnsprófastsdæmi, en
hætti fljótl við ferðalagið i samráði við prófast Húnvetninga
sökum veikinda í héraðinu. Nolckuru síðar, 20.—30. júlí ferð-
uðumst við Ólafur B. Björnsson kirkjuráðsmaður um Dála-
prófastsdæmi eftir tilmæium héraðsprófasts séra Asgeirs Ás-
geirssonar í Hvammi.
Við konium að Kvennabrekku á laugardagskvöld 20. Var
þar guðsþjónusta um hádegi á sunnudag. Sóknarpresturihn, séra
Ólafur ölafsson, var fyrir altari, ég flutti prédikun og Ólafur
Björnsson erindi á undan útgöngusálmi. Á eftir messu talaði
séra Ólafur nokkur orð lil kirkjufólksins og okkar. Guðþjón-
ustan liafði verið boðuð i Stóra-Vatnshorns, Snóksdals og
Kvennabrekkusóknum. En færra fólk kom en ella m-ýndi fýrir
það, að þerrir var um morguninn og mikil taða úti eflir lang-
varandi óþurka. Þó kom allmargt til kirkju. Fundur vár sið-
an haldinn með sóknarnefndarmönnum, safnaðarfulltrúum og
Hallgrímsnefndarmönnum og fleirum og töluðum við um það, sem
heillavænlegast myndi til eflingar kristnilífi og kirkjnlífi í sóknun-
um.'Því miður gátum við ekki slaðið lengi við eftir messu, þar sehi
önnur guðsþjónusla var boðuð í Hjarðarholti kl. 5. Þangað kom
mun fleira fólk en að Kvennabrekku, og var þetta fjölmeniiasta
guðsþjónustan í ferðinni. Hjarðarholtskirkja mun vera ein af feg-
urstu sveitakirkjunum á landinu og ágætlega við haldið. Margt var
þar af ungu fólki og söngur mjög góður. Guðsþjónustunni var
hagað ins og á Kvennabrekku. í lok hennar mælti Guðbrandur
Jónsson bóndi á Spákelsstöðum nokkurum orðum. Hafði hann
verið fulltrúi Hjarðarholtssóknar á kirkjufundinum i vor, og
var auðfundið á þessum fáu látlausu orðum, sem hann sagði,
hve djúpan skilning hann hafði á markmiði fundarins og haúð-
syn þess, að hann yrði upphaf að náinni samvinnu með prest-
um og leikmönnum um land alt og að þróttmeira kristnilífi með