Kirkjuritið - 01.10.1935, Page 23

KirkjuritiS,
.Túhílþing Kirkjufélagsins.
351
starfsemi þess hófst, og einnig sagt í inngangi frá kirkjulegri
starfsemi á landnámsárunum. Saga þessi er bæði fróðleg og lær-
dómsrik um margt fyrir oss hér heima. Þar er þess ekki dulist,
hve „erjur og aðrar illar fylgjur sundrungar" gjörðu félagsstarfið
þráfaldlega erfitt og árangursminna en aanars hefði getað orðið,
en margfalt meira gætir þó fórnfýsi og áhuga, dugnaðar og
þrautseigju. Þar er margt fagurt til fyrirmyndar, má sérstaklega
nefna kaflana um elliheimilið „Betel“, kvenfélögin og kirkjulegt
starf og um leikmannastarfsemi. Væri óskandi, að sem flestir
landar vorir gætu eignast þetta ágæta rit.
S. P. S.
TRTJ OG EFI.
Tröllaukið spurningarmerki væri vel til fundið tákn vorra
tima.
Það er ekki aðeins, að trúarlegar efasemdir blómgist meðal
gáfaðra manna og mentaðra. Þær hafa slæðst inn í kirkjurnar
og jafnvel hertekið marga Jjá, sem að staðaldri koma í kirkju
og fremja guðsþjónustu með vörunum. Og vaxandi fjöldi manna
er einnig tekinn að efast um ýms ])au persónuleg og félagsleg
siðalögmál, sem talin voru óyggjandi fyrir aðeins 50 árum síð-
an. Þetta er ekki aðeins i trúarlegum efnum, heldur einnig í
heimspeki. Ýmsir hugsuðir vorra tíma eru teknir að efa að fullu
gildi allra hinna fornu heimspekikerfa.
Vér skulum samt sem áður eigi láta Jjessar staðreyndir skelfa
oss um of. Því að reynslan hefir sýnt, að margsinnis hafa efa-
semdatímabil verið undanfarar endurfæddrar og viturlegri trú-
ar. Frá efasemdum Gautama er Buddatrúin runnin, frá van-
trausti Páls á lögmáli Gyðinga spratt kristniboðun hans eins
og kunnugt er. Merkilegar Jjjóðfélags- og stjórnarfars-umbætur
hafa runnið í kjölfar þeirra hugrenninga, sem teknar eru að ef-
ast um ríkjandi ástand hlutanna. Þannig spratt heimspeki Heg-
els og Kants upp úr gagnrýni Humes.
11. K.
GJÖF TIL KIRKJU.
Nýtt altarisklæði hefir frú Elísabet Magnúsdóttir í Bólstaðar-
hlið gefið kirkjunni þar. Er það með nokkuð öðrum hætti en al-
litt er, gert úr grænu flaueli með ísaumaðri mynd af kirkju í skóg-
prýddum dal. Áður hafði frú Elísabet gefið kirkjunni hökul i
sama lit.