Kirkjuritið - 01.04.1937, Síða 15
Kirkjuritið.
Nútímaskoðun á Biblíunni.
133
°pinberanir, eins og t. d. Jesaja, Jeremía og Esekíel, en
mikill meiri lilnti þessara rita er þó ekki orðinn til með
beim bætti. Þetta iiætti mönnnm að skiljast, er fram liðn
stnndir. Þeir hugðu, að svo befði verið um alla höfunda
Gamla testamentis ritanna. Nú er það einkenni á leiðslu-
astandinu, er menn sjá sýnir, að vitundarlífið starfar
ekki á venjulegan hátt. Sjáarinn sér það, er venjulegir
otenn sjá ekki, þar sem sýn lians er innri andans sýn, og'
Sa> sem talar í leiðsluhrifningu, lítur svo á, og aðrir með
honum, að það sé ekki hann sjálfur — meðvitundarlíf
lians — sem tali, heldur noti annað vald talfæri lians.
GS þetta vald var talið vera Guð eða andi bans, er höf-
ll*idar Heilagrar ritningar áttu í hlut. Meðvitundarlíf
sJalfra þeirra fjaraði frá i l)ili, en í þess stað kom andi
Gl'ðs. Þar af leiðandi voru orð Gamla testamentisins
eingöngu Guðs orð, laus við allar mannasetningar.
Þessa gyðinglegu skoðun tóku nú söfnuðir kristninnar
aÓ erfðum. Kirkjufeðurnir reyndu að lýsa benni með lík-
ln§u frá sönglistinni. Höfundar rita Biblíunnar voru eins
°g bljóðfæri, sem andi Guðs leikur á. Eins og lagið, sem
hljóniar, er komið undir þeim, er leikur, en ekki liljóð-
laerinu, þaunig er Andinn sá, sem hefir látið hin heilögu
°rð verða til. Og þessi skoðun liélzt áfram í kirkjunni.
Hún er einkum borin fram með miklum þrótti eftir siða-
skiftin. Lúter og hinir siðbótarmennirnir böfðu skír-
skotað lil þess, að Biblían væri æðsta úrskurðarvaldið
lun kristna kenningu og líferni. Þess vegna þurfti að
syna sem Ijósast fram á það, á liverju þetta vald bygðist.
I rúfræðingar 16. og 17. aldar endurnýjuðu nú gömlu
innblásturskenninguna og tóku jafnvel enn dýþra í ár-
nim. Þeir sögðu, að höfundar Bibliunnar liefðu aðeins
Verið pennar Andans. Hver og' ein setning i IJeilagri
í'itningu, jafnvel hvert orð, lilyti að vera frá Guði og þar
at leiðandi rétt. Niðurstöður vísindanna varð að bera
nndir dóm Biblíunnar, þvi að alt sem þar stæði væri
fullkomið. Jafnvel grískan á Nýja testamentinu hlyti að