Hlín. - 15.12.1903, Blaðsíða 38

24
Hlín.
Nr. 1. 2. b.
verður honum enn hættara við að spilla heilsu sinni.
Það er því jafnan hættuspil fyrir hvern einasta mann
að vinna baki brotnu í hitum. Efnabreytingin, sem fer
fram í líkama barnsins er iangtum meiri og fljótari en
fullorðins manns.
Ef norðurlandabúi því rífur sig upp með öllu hyski
sínu og flytur sig búferinm, þangað sem xniklir sumar-
hitar og vetrarkuldar ganga; þá er auðsætt, að hann
jafnan stofnar lífi barna sinna í hættu, þau þrífast eigi
og veiklast og oftsinnis deyja þau, áður en þau komast
úr bai'næsku. — Mér sem iæknir hefir oft komið til
hugar, hvort vesöidin og veikindin, sem eru svo almenn
meðal íslendinga hór og miklum mun meiri en nokkru
sinni í kuldanum og úrkomum heima á Fróni, eigi ein-
att rót sína að rekja til hins mikla xmsmunar, sem er
hér í landi, þar sem íslenskar nýlendur eru, á kulda og
hita. Mér sýnist þetta eðlilegt. Þetta er atriði, sem
menn heima ættu alvarlega að hugsa urn áður þeir fara
að taka síg af landi burt, og þann veg sjálfsagt oft
stofna heilsu sjálfra sín og hyski síns í hættu. Eg hefi.
því ávalt talið það samvizku sök að eggja nokkurn
mann heima á að koma hingað, ef hann annars hefir
getað komizt af á íslandi; og haldið, að mönnum væri
betra að ala aldur sinn heima fyrir, jafnvel þó að eg
hafi séð hina miklu yfirburði, sem Yesturheimur að
öllu saman töldu hefir fram yfir vort hjartkæra land í
norðurátt. Því er eigi heldur hægt að neita, að íslandi
munar dagsdaglega áfram, og það þarf að halda á öllum
vinnukröftum barna sinna, ef það á að eiga betri fram-
tíð í vændum, og ekki að blása upp; því er eigí
rótt af neinum okkar, sem dveljum hór í Vesturheimi,
að eggja menn heima, að koma hingað, ef eigi er hægt
að bjóða þeim viðunanleg kjör og að mun betri en þeir