Kirkjuritið - 01.06.1959, Síða 5

Vígslulýsingarrœða
séra Bjarna Jónssonar vígslubiskups.
Heilagt orð segir: Eins liefi ég beöiö Drottin, paö eitt þrái
ég: aö ég fái aö dveljast í húsi Drottins alla œvidaga mína, til
þess aö fá að skoöa yndisleik Drottins, sökkva mér niöur í hug-
leiöingar í musteri hans. Sálm. 27, 4.
Þrá mannanna er með ýmsu móti. En hér er lýst hinni helg-
Ustu þrá — aö fá að vera meö Drottni, ekki aðeins nokkur
augnablik, heldur alla œvidaga vora. Hér á ekki að vera um
skyndiheimsókn að ræða, heldur beinist þrá vor að því, að vér
fáum aö dveljast í húsi Drottins.
Þetta er hið innilega samfélag, að vér séum handgengin Guði
°g eigum því ævi alla heilagar stundir, svo að vér finnum hvað
í þessum orðum felst: „Guðs hjarta heyrist slá, í hjarta mínu
þá býr fró og friður.“
Hvílík hátíð, er vér fáum að skoða yndisleik Drottins, er vér
uiegum í sælum friði sökkva oss niður í hugleiðingar í musteri
hans.
Ég þakka Guði fyrir hverja þá stund, er ég hefi fengið að
sökkva mér niður í hugleiðingar í húsi Drottins.
Guö vill gefa oss slíka stund í dag.
Vér skulum þakka Guði fyrir þá kapítula i sögu þjóðar vorr-
a*\ er segja frá hinum heilögu stundum, er bænin með lofgjörð-
arhljómi steig upp frá titrandi hjarta.
Heill öllum þeim, er hlýtt hafa hinni hvetjandi áminningu:
nLátið orð Krists búa ríkulega hjá yður með allri speki, fræðið
°g áminnið hver annan með sálmum, lofsöngvum og andlegum
fjóðum og syngið Guði sætlega lof í hjörtum yðar.“
Þetta orð hefir búið hjá oss um aldaraðir. Guðs orð hefir
verið flutt börnum þjóðarinnar í gleði og í sorg, og það orð
er satt, sem blasir við oss, greypt gullnu letri hér á prédikunar-
stólnum: „Sælir eru þeir, sem heyra Guðs orð og varðveita það.“
Sökkvum oss niður í hugleiðingar í musteri Drottins. Hugs-
Urn um þá, sem hafa flutt mönnunum boðskap frá Guði. Minn-
urnst kynslóðanna, sem hafa tekið á móti lífsins orði og íklæðzt
hrafti frá hæðum.