Kirkjuritið - 01.11.1966, Síða 42

KIHKJUniTlÐ
424
þess að koniast yfir götuna. í mannþrönginni gekk Sliaftesbury
þar framhjá. Litla stúlkan sneri sér að honum og bað hann að
hjálpa sér yfir götuna. Þegar þau voru komin yfir, spurði hann,
hvers vegna hún liefði snúið sér til lians, fremur en annarra.
Hún svaraði: „Please sir. you looked so kind. — Þér voruð svo
góðlegur, herra minn.“
Mörg börn reyndu að draga fram lífið á því að betla eða
stela. Dag einn saknaði Shaftesbury gullúrsins dýrmæta úr vasa
sínum. Hann auglýsti sem bezt í skólum fátækustu barnanna
þetta tap sitt. Skömmu síðar ók vagn að húsdyrum lians og
menn lögðu þar frá sér spriklandi poka, en óku svo sem hrað-
ast á brott. I pokanum var dauðskelfdur drengur með gullúrið.
Shaftesbury kærði ekki drenginn, en kom honum í skóla og
hjálpaði lionum til betra lífs.
Um sumar götur skuggahverfanna jiorði lögreglan varla að
fara óvopnuð á vissum tíma sólarhringsins. Nokkrir ungir yfir-
stéttarmenn veðjuðu við einn þeirra, að ekki myndi liann jiora
að fara vel búinn um vissa götu laust fyrir miðnætti. Ungi mað-
urinn vildi vinna veðmálið og fór. Hann slapp reyndar lifandi
úr götunni, en alls nakinn, liver spjör var slitin af honum
Þvi meir sem Sliaftesbury sá af skuggahverfum Lundúna-
borgar, ónáðaði hugsunin liann um þessar hjarðir heimilis-
lausra barna, sem ráfuðu um götur og sölutorg, leitandi alls
staðar að einhverju ætilegu, sem kynni að liafa verið f]eygt»
og leituðu sér svo skjóls á nóttunum hvar svo sem þau gátu
fundið smugu eða skjól, oftast fáklædd og í fatagörmum. Fvrii'
jiessi vanhirtu og fátækustu börn stofnuðu fjórir ungir menn
frá einu kristniboðsfélagi í borginni skóla, sem nefndir voru
„Ragged Scbools.“ Einum slíkuin lýsir skáldið Dickens á þessa
leið: „Hann (skólinn) var í lágreistu, sóðalegu og daunilln
lireysi, j)ar sem var alls konar óheilnæmi, en utan dyra voru
æpandi og skrækjandi allar hinar banvænu syndir. Hvað eftir
annað var ráðist á þetta hreysi, ljósin slökkt, j)ví velt um og
bókunum j)eytt í göturæsið.“
Einn kennari þessara skóla var ungur námsmaður, sem átti
eftir að verða bjargvæltur barnanna, frægur rnaður og þekktur
víða um lönd sein dr. Thomas Barnardo. Hann var þá að lesa
læknisfræði í London og ætlaði sem kristniboði til Kína, erl