Kirkjuritið - 01.09.1975, Síða 18

og er öldungis ekki hærri en þessi.
c) Arnarfjöll, sem eru lág og ómerki-
leg fjöll vestarlega í Kverkártungu-
heiði.
d) Ytri-Hágangur, sem er hátt einstakt
fjall, gras- og gróðurlaust, norðar-
lega á áður nefndum öræfum fram
af miðri sveitinni, norður af hvörju
ganga smálækkandi og dældóttar
urðir og hálsar til sjávar á milli
Þorvaldsstaða og Skeggjastaða.
Austur af Hágang eru:
e) Svo nefnd Skálafjöll, sem reyndar
eru ekki annað en þrír lágir hnjúkar
eða hálsar á Sandvíkurheiði vestan-
verðri, sem sjálf er líka eiginlega
þrír samslags minni aflíðandi hálsar
með smádölum á milli, norðaustur
af hvörjum að ganga viðlíka hálsar
í samfellu, eða lágur fjallgarður,
allt út á svo nefnd Viðvíkurbjörg,
sem áður hétu Digranes. Allir þessir
hálsar og lágfjöll eru með berum
melum og urðum að ofan, en dæld-
irnar á milli eru mest flóar, fen og
foræði.
NB. Um þær spurningar, upp á hvörjar
engu er svarað, er hér ekkert að
segja.
4. Bergtegundir (grjót, blágrýti, mó-
berg, stuðlagrjót o. s. frv.). í áður
nefndum fjöllum og björgum við sjó-
inn má fullyrða að séu allar þær um-
spurðu grjóttegundir á vixl, en hvörn-
in lögin þar af liggja hafa menn ekki
eftir tekið, svo sem það sýnist heldur
engu varða.
6. Surtarbrandur. í leir og grjót-
skriðum í sjóarbakka í svo nefndri
Litlu-Tó í Hafnarlandi hefir orðið vart
við surtarbrand og einhvörja svarta
kolategund, sem logar vel og má nýta
við smásmíði, en lítið er af henni svo
til verði náð.
9. Annes (höfðar, múlar). Svo sem
þessi sveit öll liggur við hafi eða
norðaustri, svo liggja og nes hennat
öll í sömu átt, sem eru einkum þessi:
a) Miðfjarðarnes. b) Djúpalækjartangi’
c) Skarfatangi og d) Viðvíkurbjörg.
14. Landslag (gróðurlendi). í sveit
þessari er landslag yfir höfuð mýrlent,
en víða á milli flóanna aðeins berir
melhryggir, sem ár eftir ár eyða meif
og meir öllum jarðvegi úr hlíðunum við
leir og grjótrennsli í leysingum á vor-
dag og rigningum á sumardag.
16. Firðir, vikur. Firðir og víkur erO
hér þessir: 1) Gunnólfsvík, sem er lí*'
il vfk á norðanverðum Finnafirði mót1
suðaustri. 2) Finnafjörður, móti norð'
austri, eftir ágizkun hér um bil vika
sjávar á lengd og breidd. Hann genð'
ur inn á milli Gunnólfsvíkurfjalls
Miðfjarðarness. 3) Miðfjörður, liggjandi
eins, viðlíka langur og breiður á mi111
Miðfjarðarness og Skarfatang3,
4) Bakkafjörður, áður nefndur Sand'
vík, liggjandi móti hafi, nokkuð
skemmri og mjórri á milli Skarfatang3
og Viðvíkurbjarga eða Digraness-
5) Viðvík, sem er lítil bugt í nefndon1
björgum austanverðum.
17. Hafnir. Þær beztu hafnir eða
lendingar — þó ekki nema fyrir báta
— í allri þessari sveit eru a) Höfn’
sem er aðeins smávík fast við bæinn'
sem af henni dregur nafn, og önnnr
smávík vestan Þorvaldsstaði. Báðar
þessar lendingar eru lengi færar, el1
vandrataðar eru þær vegna þoða, sen1
liggja við utanvert mynni þeirra.
18. Rastir, sker. Hér má heita fra^
ar aðdjúpt en aðgrunnt víðast við sj°
176