Kirkjuritið - 01.09.1975, Síða 25

eitt skemmri og ill yfirferðar. d) Hall-
gilsstaðaheiði frá Hallgilsstöðum að
Saurbae, kölluð hálf þingmannaleið og
engu betri en hin næsttalda yfirferðar
sökum flóa og fenja, sem bágt eða
ómögulegt er við að gjöra. Nefndir
vegir koma saman við Finnafjarðará.
Liggur svo alfaravegurinn þaðan
framan Saurbæ yfir Saurbæjarháls
Miðfjarðará að Miðfirði. Þaðan aftur
frá sjó að Djúpalæk að Þórvaldsstöð-
um, Skeggjastöðum og Dalhúsum,
hvaðan hann liggur fram yfir Sand-
víkurheiði að Hvammsgerði í Vopna-
f'rði. Á heiði þessari eru líka nokkrar
torfærur af flóum og fenjum, sem að
^ætti gjöra með duglegum brúargerð-
um, að hvörju allt of lítið ennþá hefir
9jört verið, en nokkrar vörður eru við
þennan veg hlaðnar, sem þó þarfnast
^ikilla umbóta.
I sveitinni sjálfri er vegurinn sæmi-
le9a góður og brúað þar sem þess hef-
ir helzt þótt við þurfa.
41.—42. Kirkjur og bænhús. Sú ein-
asta kirkja, sem tilheyrir þessari sveit
er á Skeggjastað, hvör jörð líka er
Prestssetur og beneficium. Þó er haft
1 munnmælum, að hingað hafi áður
le9iS tvær annexkirkjur, önnur á
Fe9ranesi, en hin á Skálum á Langa-
nesi, en hvörjir bæir að til þeirra hafi
þeyrt er mér ókunnugt.
43. Kirkjujarðir, itök. Til þessarar
^irkju liggur að auki hjáleiganna, sem
apUr eru taldar, jörðin Eiríksstaðir á
J°kuldal 12 hndr að dýrleika, en alls
engin ítök fylgja kirkju þessari því
f'skatollur sá, sem vermenn eftir þeim
authoriseruðu máldögum áttu að lúka
presti hér frá Stapatá til Sköruvíkur,
6r oú af sjálfu sér fallinn þar engir
slíkir vermenn sækja nú lengur útróður
innan nefndra takmarka.
47. Hýsing. Á meðal þeirra skárst
húsuðu bæja í þessari sveit má nefna
Saurbæ, Miðfjarðarnes, Skeggjastað
og Bakka og allsstaðar er hér brúk-
aður rekaviður til húsabygginga því
alls engan skógvið er hér að fá.
49. BjargræSisvegir. Sá helzti og
arðsamasti bjargræðisvegur sveitar
þessarar er kvikfjár-, einkum sauðfjár-
ræktin, og þarnæsti fiskveiöin, þegar
hún gefst, en arður af smíðum og tó-
vinnu er varla teljandi meðfram vegna
þess að hin síðar nefnda atvinnugrein
borgast svo illa í kaupstaðnum.
50. Búskaparlag. Óvíða eru hér tíðk-
aðar færikvíar meðfram vegna þess að
túnin eru svo óslétt. Þar á móti eru kýr
hafðar inni á sumrum, en hestar hvörgi
traðaðir. Ekki heldur eru hér eiginleg
beitarhús heldur borgir við sjóinn og
önnur regluleg fjárhús.
51. Jarðrækt. Jarðarrækt er hér ekki
að neinu stunduð öðru en því, að túnin
eiga að heita einhvörn veginn mykjuð.
53. Eldsneyti. Til eldsneytis er hér
haft á víxl, eftir því sem tök eru á,
sauðatað rekaviður og viðarsprek.
55. Vinnubrögð, annir. Innivinna hér
á vetrum er helzt innifalin í tóvinnu til
íveru- og spari-fatnaður handa hvörju
heimili fyrir sig, sem bæði er af prjón-
lesi og vefnaði, en útivinna að hirða
gripina og starfa að veiðum, ef — og
þegar — þeim er nokkrum að sæta.
Heyskapur er hér jafnaðarlegast byrj-
aður í 13. og endaður í fyrsta lagi í 22.
viku sumars.
56. íþróttir. Sú eina íþrótt, sem hér
er til er helzt að skjóta, en til hennar
mega þó ekki heita að kunna nema
183