Kirkjuritið - 01.09.1975, Qupperneq 54

að vænta, að mál þetta megi vekja
menn til íhugunar og umræðna og ef
til vill einhverra viðbragða, að það
megi varpa nokkru Ijósi á það, hvar
kirkjan stendur í þessum efnum og
hverra breytinga er þörf til að auð-
velda henni að gegna sem bezt þýð-
ingarmiklu hlutverki sínu í samfélagi
nútímans.
í upphafi þessa máls minnti ég á
grundvöllinn eina, sem allt líf og þjón-
usta kirkjunnar rís og byggist á. í lok
ræðu minnar vil ég vitna til orða Post-
ulasögunnar, þar sem segir: ,,Þeir tólf
kölluðu lærisveinahópinn saman og
sögðu: Ekki hæfir, að vér yfirgefum
Guðs orð til að þjóna fyrir borðum.
Komið því bræður, auga á sjö vel-
kynnta menn í yðar hópi, sem fullir
eru af anda og vizku, og munum vér
setja þá yfir þetta starf, en vér mun-
um halda oss stöðugt að bæninni og
þjónustu orðsins.”
í þessum orðum er talað um tvo
höfuðþættina í starfsháttum kirkjunnar
hjá hinum fyrsta söfnuði kristinna
manna. i öðrum þættinum er talað um
þjónustu orðsins og bænarinnar, í
hinum um hina veraldlegri þjónustu,
þjónustu borðsins, ef svo má að orði
komast. Þetta eru enn í dag frumþætt-
irnir í starfsháttum kirkjunnar. Þjón-
usta orðsins tekur til guðsþjónustunn-
ar, helgihaldsins, bænarinnar, kirkju-
legra athafna og allra samfunda
mannsins við Guð sinn og frelsara.
Þessi þáttur tekur einnig til uppeldis-
mála, kristinnar mótunar og fræðslu,
fermingarundirbúnings, kristinna funda
og samkomuhalds kristinnar ábyrgðar
og siðgæðis, sálusorgunar o. fl.
Þjónusta borðsins tekur til hins ytra
skipulags kirkjunnar sem stofnunar
innan þjóðar og ríkis, til uppbygging-
ar hennar og fjármögnunar og einnig
til hinnar félagslegu þjónustu í samfé-
laginu. Enn í dag ber að leggja ríka
áherzlu á báða þessa þætti í starfshátt-
um kirkjunnar. Kærleikur Guðs verður
að fá farveg til mannsins gegnum
þjónustu kirkjunnar bæði í orði og í
verki. Kirkjan verður að bæta úr mann-
legri þörf og neyð og vinna að úrlausn
samfélagslegra vandamála. Hún verð-
ur ávallt að vera trú grundvelli sínum
og uppruna og minnug þess, aðeinner
leiðtogi hennar, Drottinn Jesús Krist-
ur. En hún verður jafnframt að vera
vakandi, víðsýn og opin fyrir breyttum
háttum í samfélagi nútímans. Kirkjan
þolir ekki að standa í stað, að því er
tekur til starfshátta og skipulags, frem-
ur en aðrar stofnanir þessarar þjóðar.
Kirkjan verður að leitast við að þjóna
þannig, að hver kynslóð geti orðið
henni samferða, fundið hjá henni
grundvöll lífs síns, hjálp sína og ham-
ingju og orðið henni samstíga á veg'
inum til Guðs. Starfshættir kirkjunnat
þurfa að miða að því, að kirkjan megi
vaka og þjóna og vera ávallt hin lif'
andi, gróandi og sigrandi kirkja.
Framsöguræða flutt á prestaste)au
i Skálholti á Jónsmessu 1975,
212