Kirkjuritið - 01.09.1975, Síða 65

vonum athygli. Það hefur verið fátítt,
að prestastefnur hér á landi gerðu
samþykktir um kenningaratriði. Lík-
lega munu slíks fá eða engin dæmi allt
frá siðbót. Má þetta að vísu heita
nokkuð unaarlegt vegna þess, að ís-
lenzk prestastétt fer með kennivald
í þjóðkirkjunni og ber henni því að
sjálfsögðu skylda til að taka opinbera
afstöðu til annarlegra kenninga og
íramandi trúarbragða, er hingað seil-
ast til áhrifa. Trúfrelsi kemur því máli
ekkert við, heldur er hér um að íefla
Þær kvaðir og skyldur, sem hinn góði
hirðir, — sá, er lagði líf sitt í söl-
urnar fyrir sauðina, — leggur á herðar
umboðsmönnum sínum.
Hér skal ekki fjölyrt um ályktun
þessa. Aðeins skal þess getið, að sum
þau skrif, er birtust í blöðum um hana,
voru harla villandi fyrir almenning.
Var m. a. reynt að láta í það skína, að
ályktunin hefði verið knúin fram með
ofurkappi og af fyrirhyggjuleysi og
Því hefðu einhverjir ístöðulitlir greitt
henni atkvæði í fljótræði. Þar er hallað
réttu máli. Hér var það efni tekið til
umræðu og ályktunar, er svo var of-
arlega á baugi, að óhugsandi er, að
uokkur viðstaddur prestur hafi gengið
‘il atkvæðagreiðslu að vanhugsuðu
^uáli. Ályktun sú, er samþykkt var, var
að vísu ekki mikið rædd á almennum
fundi. Ræða síra Úlfars Guðmunds-
sonar á Ólafsfirði um málið var þó
snjöll og skemmtileg í bezta lagi, og
er söknuður að því, að hún skuli ekki
fil orðrétt. Eins hefði verið verðugt,
a3 umræðurnar hefðu verið varðveitt-
ar í heild sem heimild. Líður vonandi
því, að ræður og erindi, sem flutt
eru á prestastefnum, verði varðveitt
með líkum hætti og alþingisræður.
Ástæða þess, að umræður urðu
ekki lengri um þetta margnefnda mál,
var tvímælalaust sú, að óvenju mikill
einhugur ríkti á fundinum.
Úr skýrslum um kirkjusókn o. fl.
Skýrslur, sem fram voru lagðar á
prestastefnu, voru fróðlegar með ýms-
um hætti eins og áður. Messur í öllum
þjóðkirkjusöfnuðum 1974 voru 3564,
en guðsþjónustur alls 5720. Hefur
guðsþjónustum fjölgað um 189 frá ár-
inu 1973. í lúthersku fríkirkjusöfnuð-
unum þrem hafa verið haldnar 136
guðsþjónustur. Altarisgestir í þjóð-
kirkjunni voru 21.778, en hjá fríkirkju-
söfnuðum 663.
Tölur þessar tala að sjálfsögðu sínu
máli um starfið í söfnuðunum, og má
af þeim draga ýmsar ályktanir. í all-
mörgum söfnuðum munu færðarskýrsl-
ur um kirkjugesti, þ. e. a. s. fjölda
þeirra, en þær eru ekki birtar. Gera
mætti sér það að leik að gizka á,
hversu margt fólk hefði verið við
guðsþjónustur þessar að meðaltali.
Setjum svo, að 40 manns hefðu sótt
hverja guðsþjónustu. Þá yrðu kirkju-
gestir á árinu 228.400. í hverjum söfn-
uði er nokkur kjarni fólks, er sækir
kirkju að staðaldri. Þess vegna verð-
ur mjög erfitt að gizka á, hversu mikill
hluíi þjóðarinnar muni koma í kirkju
á ári. Þó má til gamans deila með
messudögum á guðsþjónustufjöldann
og áætla þannig, hversu margar guðs-
þjónustur séu haldnar að jafnaði hvern
helgan dag. Messudagar eru um 60
á ári. Ættu þá að vera haldnar um
95 guðsþjónustur hvern messudag. Sé
223